hopp müdür.. (lavuk kişilik)
herkese canım diyen dallama.. (bi siktir git yaa)
şekerim.. (sahte gülücüklü, sahte kişilik)
baba ..( önüne gelene baba diyen, babasına bir türlü karar verememiş zihniyet..)
dayı.. ( iflah olmaz ezilmişligin verdigi kendisine dayı arama özlemi)
4 sayfayı da okuyup* kısaca özetleyecek olursak şunlardan nefret ediyoruz :
aga, babacan, yarram, toprağım, yavrum, hatun, aşkım'ın değişik varyasyonları, hafız, meleğim, güzelim, hayatım, bebek'in bilumum çeşitleri, bacım, kardeş, arkadaşım, hacı, moruk, kanka, ortak, dayı, amca, teyze, kirve, baboli, birader, abi, abla, hatta kızım ve oğlum,* şeker, bacanak, bro, kro, müdür, azizim, değişik hayvan isimleri, cücük* ahbap, bayan, reis, adamım ve amcaoğlu. yani halkımız hiç bir hitap şeklini sevmiyor. fakat ya unuttukları için ya da nefret etmedikleri için olsa gerek, "beyfendi ve hanfendi"yi atlamışlar. çıkar yakında.
