Yüz daha versen, yüz uman yüzler bilirim.
Yokuşlara kardeş olan düzler bilirim.
Dünya öküzün üstünde derler;
Ama dünyanın üstünde nice öküzler bilirim !..
Boğuşmak, hayat denen sebepsiz savaş için,
Yaşamak en sonunda dikilen bir taş için,
Bütün ızdırapların işte en korkuncu bu,
Bir avuç toprak olmak düşünen bir baş için...
Bizi ister bir toz yap savur mahşer yelinde,
ister sürü çöp yap tufanların selinde,
Sonunda bir varlığa ulaştır da, Allahım
Bırakma tabiatın merhametsiz eline...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık.
