sevmedigi kadar ozgurdur insan. birini veya birseyi. sevmek prangadir. yalnizca sevilene degil toplumun sevme modelinin tum carklarina da bagimliliktir.
''Bazen Hayat Nefsinin Kölesi Olan insanın Ben Özgürüm Demesi Kadar Saçmaydı.'' *Mustafa ESER*
Özgürlük dediğin : ''Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya bağlı olmaksızın düşünme veya davranma, herhangi bir şarta bağlı olmama durumuna denir.'' fakat biz insanlar, Nefsimizin kölesi olmuşuz, hangimiz acıkınca yemek yemeye mani oluyor hangimiz nefsimizin isteklerine ne kadar direniyor ? direnenler ne kadar süre direnebiliyoryorlar ? Sonra çıkıpta: ben özgürüm, ben kimseye bağlı değilim demeyin, Sen en başta kendi nefsinin kölesi olmuşsun, bana özgürlükten bahsetme !!
