iki özenti hatta birazda çalıntı şairin kıyaslanmasıdır.necip fazıl elin fransızından ( baudelaire) şiirler çalmıştır, nazım hikmet ise gençliğinde özendiği rus şairin ( mayakovski) etkisinden yıllarca kurtulamamıştır. bu iki gereksiz vatandaştan şairlik yeteneği necip fazıl'ın yüksektir, nazım hikmet'in dünyada ünlü olmasının sebebi türkiye'yi dünyaya istedikleri gibi yozlaşmış olarak göstermiş olmasıdır.ikiside yazmasaydı dünyada veya insan beyinlerinde hiçbir eksik olmazdı, bir kere şiirin yüceliğini anlayamadan acımasızca kör ideolojilerine kurban ettiler, necip fazıl ideolojik şiirleri dışında sembolistlerin etkisinin dışına çıkamadı, nazım hikmet ise ideoloji dışı şiirlerinde romantik slow şarkısı sözlerini aşamadı.nazım seviyesinin biraz daha düşük olmasından sebepli boş yığınların daha kolay sahipleneceği türden birisiydi, necip fazıl ise boş yığınlara nazım'a görece daha iyi şiirleriyle değilde kin dolu yazılarıyla ulaştı.şiir ne necip fazıl gibi o dönemin hükümetine zeki geçinerek laf sokmaktır ne de nazım hikmet gibi basit aşk veya siyaset ajitasyonu yapmaktır. büyük şairler dizeleri, kelimeleri geçtim harfleri yerinden eden adamdır. şair sıfatıyla anılmaya ancak baudelaire, rimbaud, mallarme, edgar allan poe, nerval, baki, mevlana, yunus emre, fuzuli gibileri layıktır. kafasında ur çıkarcasına, beyin kanaması geçirircesine çaresizce imkansızı düşünen, tahayyül eden çoğu delirmiş) şahsiyetler ( mallarme, nerval, verlaine, novalis, hölderlin).
salak saçma insanlar tarafından salak saçma tartışmalara neden olan sanatçılardır. necip fazıl kısakürek yanar döner olmakla suçlanır. ama insan takım tutar gibi bir görüşü tutamaz. zamanla değişebilir. onun için benim gözümde saçma bir suçlanma örneğidir. nazım hikmet ise haksız yere suçlandığı için daha çok saygı görür. şairliklerine yani asıl bizi ilgilendiren kısma gelince ikisi de büyük yazarlardır.
dört nala gelip uzak asyadan...
kapansın el kapıları..
bu memleket bizim... der....türkçülük yapmadan halk şiiri tadında milletini seven bir sevdalıdır...
nazım dünya şairi dir küba' da rusya' da fransa' da vsvs bilinir şiirleri okunur...şarkıları söylenir...
bitmek bilmeyen bir nazım ve necip fazıl'ı karşılaştırma salaklığı var.
*
necip fazıl'ı zerre sevmesem de mükemmel şiirler yazmıştır kendisi, siyasi davranmaya gerek yok.
nazım hikmet ise şair falan değil değil diyenler var bu salakça karşılaştırmada yazacak şey bulmak mümkün değil. davet şiirini yazan bir insan nasıl şair olmaz, hemde büyük bir şairdir.
tabi şiir sadece kafiyeden ibaret görülürse anlayamaz insan bunu. piyale ihsan'lar sizi..
ikisi de dava adamıdır. Necip Fazıl şiirleri daha girifttir. Nazım Hikmet biraz daha sade ve derinliksiz yazar. ikisinin de güzel yönleri vardır. Hangisi iyi diye bir şey sorarsanız, bu sanattır sanatın iyisi kötüsü olmaz derim. Sözcüklere ve dile olan hakimiyeti ve kıvrak zekasına hayran olduğum Necip Fazıl'ı daha çok severim denilebilir.
onlar iki arkadaştır. bir çok özel dialoglarınada abidin dino şahittir. o muhabbetleri bilseydiniz. necibin nazıma kaç fark attığını anlayabilirdiniz. sonuçta saçma bir karşılaştırma şiir bir zevk meselesi muhabbet mezesi kim nasıl severse onu okur edebiyat otoritesi değiliz olanları da tınla-ma-ma-lıyız. herkesin damak tadı farklı...
necip fazıl'ı sadece türkiye'deki sağ kanat edebiyat okuru böyle bir kıyaslamaya sokar. dünyanın hiçbir yerindeki edebiyat otoriteleri necip fazıl'ı tanımaz. ama neredeyse tamamı, nazım hikmet'in 20. yüzyılın en kaliteli şairlerinden biri olduğunu düşünür. dikkat ediniz, "tanır" demiyorum. muhtemelen yeri, klasikler arasındadır. ama canım zaten bütün dünyadaki edebiyat otoriteleri hep komünist değil mi? hayır değil. belki 40 sene önce solcuların bir ağırlığı vardı ama bugün değil. ve buna rağmen nazım hikmet, çağlara malolacak dünya çapında bir şair...
not: n.f. 'ı bizim islami kuruluşların fonladığı bir iki edebiyatçı tanıyor olabilir tabi. belki...
ikisini de pek sevmem. Biri dini kesimin facebook iletilerinin malzemesi olan şahıstır, diğeri komünist (çok genel manada) kesimin twitter malzemesi olmuştur. Bu iki sanatçının karşılaştırılmasıdır. Özetle bırak sağı solu, okul kız dolu.
bir seminerde nazım hikmet necip fazıl'ın şahane bir şiirini okur tabi salon alkışlarla karşılar bu durumu.
necip fazıl'da jest mahiyetinde çıkar nazım'ın dandik şiirlerinden birini okur(trik trak ma-ki-na-laş-mak istiyorum gibi bir şiirdi herhalde okudukça güldüğüm) tabi salonda tık yok.
necip dayanamaz lafı yapıştırır:
-bak nazım senin gibi bir adam benim şiirimi okudu salon ayakta alkışladı, fakat benim gibi bir adam senin şiirini okudu yinede bir alkış yok.
