insanlara sürekli fazla değer verip yıkılan birisiyim. Karşımdakinin iki güzel hareketine tav olabiliyorum ve birkaç iyi hareket tatlı sözden sonra o kişiye karşı güvenim çok artıyor. Sürekli de bir dahaki seferde bunu yapmıcağımı söylüyorum. Neyse iyilikten kaybeden biz olalım da. (bkz: smile)
en başta kemalist halk arasında kemoş olarak bilinen biri değilim. islam dinine inanan onun koyduğu kurrallar içerisinde yaşamaya çalışan her an ölecekmiş gibi yaşayan bir kulum işte...
