namaz fatiha'dır. merhamet sahibi alemlerin rabbine hamd etmektir. yalnız o'na boyun eğmek, yalnız o'ndan istemektir. bunları idrak edemeyip kudurmuş köpekler gibi etrafa saldıranları göz önüne alarak, "ve leddallin amin" demektir.
namaz sancıma ilaç, yanık yerime merhem,
onsuz ebedi hayat benim olsa istemem...
diyor büyük şair, muhteşem fikir adamı. secdeye varmaya üşenen bedenim utanç ve pişmanlıkla dolu ama hala günün 5 vakti secdeye varamıyor nefsinin elinde oyuncak olan bedenim...
heyecanla ilgili bir başlık ararken ta kendisiyle karşılaşınca deli gülümsediğim direğimiz. hele bir de günün mübarek cuma olması nedeniyle sağanak rahmet altında camiiye koşturan pamuk amcaları getirmişse gözlerin önüne.
kuran-ı kerim'in neredeyse tamamında farklı farklı yerlerde, yoksul doyurmakla beraber anılarak altı çizilmiş bir ibadettir.
yoksul doyurmayan ve namaz kılmayanların kurtuluşa eremeyeceğini bildirmektedir allah.
müdessir 40-42: "onlar cennetlerdedirler. birbirlerine suçlular hakkında sorular sorarlar ve dönüp onlara şöyle derler: sizi sekara (cehenneme) ne soktu?"
43: "onlar şöyle derler: biz namaz kılanlardan değildik."
namaz ile zaman arasında müthiş bir ahenk olduğuna inanırım eskiden beri. saatleri ayarlama enstitüsünü de okuyunca bu inancım daha da güçlendi. çünkü namaz insanın hayatını programlamasını sağlıyor, yapılan işlerden verim alınmasına yardımcı oluyor. namazın en büyük faydası zamanı tayin etmek.
namaz, şükürdür. kulluk görevini yerine getirmenin verdiği huzuru dünya hayatında hiç bir şeyde bulamadım.
namaz insanın zekasını da biliyor(bilemek). unutkanlığı önlüyor.
namaz hareketleri vücudun dinç durmasını da sağlıyor. bir nevi spor yaptırıyor.
namaz kılan insan kendini dünyanın en mutlu insanı sanıyor. maddiyat olarak kaybedeceği veya kazanacağı hiç bir şeyin olmadığına emin oluyor. bu anlamda namaz, dünya hayatında hiç bir şeye insanın bağımlı olamayacağını öğretiyor. onu özgür kılıyor. namaz kılmaya bağımlı hale getiriyor insanı ama bu zaten özgürlüğe giden yol olduğu için özgürlüğe engel teşkil etmiyor.
namaz bütün sıkıntılara da iyi geliyor. buradan kişisel gelişim kitapları okuyan kardeşlerime sesleniyorum, kitap elbette okuyun ama namaz kılmayı deneyin bir de. neden mi? namaz insanın kendine zaman ayırmasına vesile oluyor. bu anlamda yaratıcı ile buluşuyorsun. onun karşısına çıkmak için bir hazırlık yapıyorsun. seni bu dünyada karşılıksız seven tek varlık olan "allah"a dua ediyosun. kendini ayrıcalıklı hissetmez misin? değerli olduğunun farkına varıyorsun. allah aşkına söyle, bu dünyada kaç tane arkadaşın seni değerli hissettiriyor?
ha şunu da söyleyim, din kitlelerin afyonudur deyip ömrü boyunca namaz kılmayanlara sesleniyorum, dünyada moral bozacak, sinir bozacak o kadar haksızlıklar var ki! insan olan herkesin yüreği parçalanıyor. namaz bu konuda insana sabırlı olma ve kendine gelme imkanı sağlıyor. dünyaya ancak namazla katlanabileceğinin farkına varmanı sağlıyor. namazın sonunda dünya için dua etmek çok büyük bir lütuf. "yaşanılabilir bir dünya" için dua etmek senin de hakkın değil mi?
işte tüm bu saydıklarım sadece benim hissettiklerim ve görebildiklerim. göremediğim ve hissedemediğim kim bilir daha neler neler var... ayrıca bendeniz bunları kitaptan okuyarak değil, yaşayarak hissettim.
işin en tuhaf yanı ise ne biliyor musunuz? tüm bu olanların namaz ile olması. yani baktığınız zaman birtakım hareketler ve okunan surelerden ibaretmiş gibi görünüyor. yapılması bu kadar basit(kolay ve sade) olan bir şey nasıl oluyor da bu kadar yarar sağlıyor? bunun sırrı şüphesiz allah'ta saklıdır.
çok kıymetli bir ibadet olmasının en önemli sebebi bence ne söylediğini bilerek, neden söylediğini bilerek secdede durmanın, tüm hayatını kökten etkiliyor oluşu. namaz sırasında ve sonrasında ettiğin dualar, okuduğun kuran elbette gün içindeki davranışlarını etkiliyor. bu sebepten zor bir ibadet. çünkü bir hata yaptığında vicdani yükü ağır oluyor. farkında olduğun hatanla beraber allah'a dua etmek utandırıyor. fakat namaz kendinle sürekli bir yüzleşme ve mücadele içerisinde olmanı sağladığı için, zamanla farkında olduğun hatalarını terk etmeye başlıyorsun. bu da beraberinde huzuru getiriyor. gün içerisinde namaz için ayırdığın on, on beş dakikalık zaman dilimleri seni allah'a yaklaştırıyor, hayata dair korkularını, endişelerini azaltıyor. iyinin de kötünün de tek sahibi olduğunu bilmek, o dilemedikçe ne mutluluğun ne de kederin sana yaklaşamayacağını tam olarak anlamak, bir an bile yalnız olmadığını hissetmek aldığın her nefesi güzelleştiriyor. namaz bir kapı, bir köprü gibi. geçtikten sonra tüm görüntüler değişip, netleşiyor.
