bazen bir bakışta, bazen yarım ekmek arası dönerde, bazen şık bir kafa golünde, bazen yatağa uzanmakla, bazen sadece onu düşününce, bazen sevilen bir müziği dinlerken, bazen karşıdan karşıya bir çocuğu, bir yaşlıyı geçirmekle, bazen otobüste ihtiyacı olana yer vermekle, bazen sadece yardım etmekle, bazen onun tebessümünü görmekle, bazen onu uyurken izlemekle, bazen sözlüğe yazıp artı oy alınca, bazen sadece karnımızın tok, altımızın kuru olduğunu düşününce içimize, oradan da yüzümüze yayılan sıcaklık.
olmak ya da olmamaktır. "luluk" ekini aldığında hayatı değiştiren, "suzluk" ekini aldığında ise insanı derin bir karamsarlığa sürükleyen,çok çetrefilli bir kelimedir.
kahvaltı sofrasındaki envai çeşit peynire bağlı olarak çoğalmayan kavram.
tulum peyniri, çeçil peyniri, lor peyniri, dil peyniri, beyaz peynir, kaşar peyniri.. hepsi aynı sofrada başrol oynuyor, sosis, sucuk, jambon bu sefer figüran; ama sanki bir şeyler eksik, yok hatta.
belki de sadece bazılarının hayatında her şey böyle ters orantılı. hep kontrollü, tam yaşamaya çalısanlara hayatın yaptıgı eşşek şakası gibi. bir yerden alınıp başka bir yere verilmesi de denilebilir. özel hissetme hemen kendini.
fakat ruhtan alıp, sofraya koymak haksızlık değil mi ki? ya ruh doymazsa? gurulduyormuş o da düşünsene, kazınıyormuş.
sevgi peyniri olsa keşke., şefkat peyniri, huzur peyniri, sabır peyniri.. sonra köyden dedemler mutluluk peyniri yollasa o da sadece ruhu doyursa..
son zamanlarda yapılmış, hatta bütün zamanlarda yapılmış en iyi türk yapımı filmlerden biri. konusu, verdiği mesaj, müzikleri ve oyunculuğuyla tamamen bütünleşmiş, adeta ışıldayan bir filmdir.
film müzikleri ile olsun nuri bilge ceylan misali manzaralı kareleri ile ve mükemmel kadrosu ile olsun ama herşeyden öte "oyunculuk"ları ile mükemmel bir türk filmi. kimse spoiler okumasın ve yapmasın(aslında spoil etmesin olacak) herkes izlesin. hande ataizi ile kamera karşısına geçme hatasında dolayı kesin pişmanlık duyan talat bulut bu film ile derin bir oh çekmiştir belliki. özgü namal zaten master olma yolunda ve yeni jönümüz badi murat han da mimikleri ile iyi bir oyunculuk sergilemiştir. abdullah oğuz a ve zülfü livaneli ye selam olsun.
tam bir tanımı olmayan, tasvir etmenin imkansız olduğu, sadece hissettiğinizde nasıl bir şey olduğunu anladığınız fakat bu durumdan çıkar çıkmaz anlamını tekrar anlamamaya başladığınız kavramdır. çocukların absürd davranışlarında görülebilir belki en çok, ya da gözyaşlarında. sürekli olarak aranan fakat bulunamayan bir şey, ama amaç zaten aramak, belki de bulduğun anda önemini yitirmesinden ötürü her şeyin. ama tanımı gereği mutluluğun (mutlak mutluluğun) asla bulunduğunda önemini kaybeden bir şey olmaması gerekir.
şu dünya için mutluluk kesik kesiktir, sürekliliği yoktur, anlara yayılmıştır. ya da belki mutluluk diye bir şey yok. lanet olsun vesselam..
kimine göre çölün ortasında tam ulaşınca kaybolan, sürekli daha ileride daha ileride olan bir serap
kimine göre de burnunun ucunda ne varsa o, avcunun içindeki..
içinde hem yenilikler barındırıyor hem de klasik türk filmi görüntüsünü veriyor.güzel mesajlar vermiş lakin bunların bir kısmını anlayabilmek gerçekten zor, eğer benim gibi madem mesaj vermeye çalışıyorsun bari şöyle herkesin anlayacağı bir dilden ver diyorsanız beğenmeyebilirsiniz.olması gerektiği gibi kitaptan fazla kesintiler yapılmış bu sebeble bazı sahneler veya durumlar kafanıza yatmayabilir.yine de bir amacı olduğu için güzeldir ve izlenmesi gerekir.
hikayeyi ve kişileri tam olarak kavramak ve anlamak için kesinlikle kitabı okunması gereken filmdir. bazı yerlerde hikayenin dışına da çıkılmıştır. filmi izleyenlerin kesinlikle kitabını okumaları gerekiyor , yoksa hikaye böyle çok basit gelebilir.
müstakbel kocanızın evinde film izlemek için sarılmış uzanırken, uyuklamaya başlayınca televizyonu kapatıp son bir sigara içmek için camın önünde sarmaş dolaş oturduğunuzda dışarının buz gibi ve yağmurlu olduğunu görüp erkeğinizin gözlerindeki sıcaklık ve buğulu cama titanikteki camı hatırlayarak adınızı yazmak.
