00 kişi bir seminerdeydi. Birden konuşmacı durdu ve bir grup çalışması yapmaya karar verdi. Herkese bir balon vererek başladı. Herkes gazlı kalemle balonuna adını yazmalıydı. Sonra bütün balonlar toplandı ve bir odaya kapatıldı.
Katılımcılar odaya alındı ve 5 dakika içinde üzerine isimlerini yazdıkları balonu bulmaları söylendi. Herkes deli gibi kendi adını aramaya başladı, insanlar çarpıştılar, bir birlerini ittirdiler, tamamen bir kaos ortamı oluştu.
5 dakikanın sonunda kimse kendi balonunu bulamamıştı.
Konuşmacı bu sefer herkesin bir balon almasını ve üzerinde adı yazan kişiye o balonu vermesini söyledi. Bir kaç dakika içinde herkes kendi balonuna kavuşmuştu.
Konuşmacı dedi ki: "Yaşamımızda bunu görüyoruz. Herkes deli gibi mutluluğu arıyor ve nerede olduğunu bilmiyor. Bizim mutluluğumuz başkalarının mutluluğunda gizlidir. Onlara mutluluk verin; sizinki size gelir. Ve insanların yaşam amacı da budur...mutluluğun peşinden gitmek."
paraya doymayan ve makineleşen insan için çok yüksek maliyetli hatta imkansız olmasına rağmen çok ucuzdur aslında. günümüzde savaşlarla kirlettiğimiz ve vicdanen reddettiğimiz mutluluk 1 tl.'ye sağlanabilir, hem mutlu olan hem de mutlu eden açısından.
sabah işe giderken, bol sıfırlı kağıt parçasına mal olan lüks arabanın camına tıklayan çocuğa küfretmek yerine, bir lira yada bir şeker vermekle başlarsan güne, o çocuğun minik parmaklarının arasında kocaman duran bir liranın yaşattığı sahici mutluluğun seni ısıttığını hissedersin gün bitene dek. gün bitip işten eve döndükten sonra çocuğunun ipek saçlarını okşarken, belki de bir daha asla başı senin çocuğun gibi okşanmayacak olan o yalın ayaklı çocuğu hatırlar ve çocuğuna sarılırken manen o kimsesiz çocuğu kucaklarsın. o ve onun gibi milyonlarca çocuğun hayatı için kaygılanırken sızlayan yüreğin, insan olmanın ve insan gibi hissetmenin verdiği huzurla ferahlar bir nebze..
Aristo'ya göre “Mutluluk, insan yaşamının biricik amacıdır. Hayatımız boyunca harcadığımız tüm çabalar mutlu olmak içindir ve mutluluk, ancak erdeme ve kusursuz bir karaktere ulaşarak yakalanabilir. Kişi ancak hayatının bütününü soylu bir biçimde yaşarsa mutlu olabilir.”
Bugün yaşadığıma inandığım duygu. Normalde sahile oturmuş ölüm, hayat çok anlamsız yeğen vs. muhabbeti dönüyodu sonra bianda bi çiş geldi ama öyle böyle değil. En yakın tuvalet de 10 dklik mesafe, yolumuz da yokuş yukarı. Aha kesin patlıyıcaz diyoruz sağa sola da çömemiyoz çünkü önde pek samimi olmadığımız bi arkadaş var. Sonra otostopa durdu bi araba orda biraz mutlu olduk ondan sonra gittik hunharca işedik. Bu da böyle bi anımdı ama size mutluluğun formülünü verdim, bişey değil.
