mutluluk gece sarılarak uyuduğun sevgilinin kollarında uyanmaktır. bütün gece onun kokusuyla uyursun. sabah uyandığında o uyku sersemi sana bakar sen ona bakarsın. sonra tatlı bir öpücük kondurursun yanağına. işte mutluluk budur.
hani bahardır ama daha havalar ısınmamıştır; hala mont giyilmektedir. uyursun gece. sabah kalktığında koskocaman bir güneş açmıştır, berrak bir gökyüzü vardır yukarıda. iki kuş uçar tepeden. o kuşlara bakarken yüzüne çarpan güneşin içini ısıttığını hissedersin ya.
işte o anki tebessümdür mutluluk.
size bu hissi yaşatabilen insanların yanınızda olmasıdır mutluluk.
sizi bilmem ama benim için mutluluk;
onunla birlikte sabah erkenden buluşup kabataş vapur iskelesinde ada vapuruna alınmış biletlerle sıcak çay ve simitleri harcamaktır,sonra adaya gidip kimsenin uğramadığı bir çimenlikte yan yana saatlerce uzanıp denizin mavisini gökyüzünün mavisiyle karıştırıp ona sarılmak,saçlarını okşamak,ve bunları yapma isteğidir.
katlanılmaz olur bazen hayat... Yaşamak anlamsız gelir insana. ölmek istercesine nefret edersin dünyadan. o anda biri çıkar karşına, herşey değişir. tam mutlu oldum dersin, o da bırakıp gider seni. yeniden başa dönersin.
