bugün

herşey, tarih kitaplarının bölüm sonlarında kalmış hikayelerle başlar. atatürk, diğer ülkelerinin liderlerinin aksine, bir zamanlar çocuk olduğunu, karga kovaladığını bildiğimiz bir liderdir. sadece bu yüzden bile bizdendir. atatürk'ü sevmek o adamın gerçek olduğunu bilmekle başlar. atatürk'ü sevmek insanı sevmektir, hem de türk ya da müslüman olduğu için değil, insan olduğu için. atatürk'ü sevmek onlar bizim çocuklarımızla koyun koyuna yatacaklar sözünü duymuş annelerin gözyaşına karışabilmektir. atatürk'ü sevmek, düşmanının bayrağını ve onurunu çiğnememek, ama türk olmaktan da övünmek demektir. atatürk'ü sevmek, hep mağrur ve ayakta durmak demektir, cesur ve inatçı olmak demektir. bazen ölmenin savaşmaktan daha doğru olduğunu bilmek demektir.

atatürk'ü sevmek demek, insanın kendisi için, ailesi için, içinde yaşadığı toplum için durmadan çalışması, çalışmayı kendine bir yol olarak seçmesi, asalak gibi yaşamaktan ölümüne korkması demektir. kısacası insan olmak, adam olmak demektir atatürk'ü sevmek, en azından adam olmak istemek demektir
gerçek bir Türk olmak için gereken ilk koşul
atatürk'ü sevmek o'nu anlamaktır,
atatürk'ü sevmek o'na minnet duymak o'nun yolunda yürümektir,ölümünden sonra onun kemiklerini sızlatacak biçimde yapılan robotlaştırılmış kafalara enjekte edilen gibi tanrılaştırıp insan-üstüleştirip ona tapınmak değildir..
nitekim o da bizler gibi biridir.ülkesi,vatanı,milleti için varını yok edebilecek biri.
her gerçek türk'ün ölene kadar kalbinde duyacağı sevgidir. önce aileden öğrenilir, duyulur atatürk. sonra ilkokul yıllarında kendisiyle ilgili şiirler ezberlenilir, titreyen dudaklarca okunur. daha da büyüyünce büyük saygı duyulur bu kahramana, fikirleri benimsenir, her yerde savunulur. bu sevgi ve saygı hiç bitmez ve bir türk hep onunla birlikte yaşar. ama bazıları soluğunu kimin sayesinde aldığını unutur olur, onun hakkında kötü konuşur; fakat gerçek türklerce susturulur. böyle olmalıdır.
nedenleri saymakla bitmeyecek olan sevgidir. televizyonda goruntulerini her gorusumde gozlerimi yasartan sevgidir. dunyada bu kadar sevilen, olum yildonumunde ve onemli gunlerde mezarina bu kadar (gonullu) ziyaretci ceken birisi daha var mi? bazilarinin anlamadigi da bu.
an itibariyle girilen 8 entryi okurken tüyleri diken diken eden, gözleri yaşartan sevgidir. resmi görüldüğünde uzun uzun baktıran, sesi duyulduğunda durup dinlettiren sevgidir. ülkesini, bayrağını, hatta insanları seven her türk'ün hissedebileceği sevgidir. bazı zamanlarda ** özleme dönüşen sevgidir.
bu sevginin kendisiyle şeref duymaya değen bir sevgidir. kemal'in askeri olmaktan daha onur verici ne olabilir?
onun sevdiklerini sevmektir.
uğruna onca fedakarlık ettiği, kutsal toprakları sevmektir...
şehit kanlarının kurumadığı, vatanı sevmektir...
işte atatürk'ü sevmek böyle birşeydir.
Atatürk'ü sevmek, yarınları bu günlerden daha ileriye taşımak demektir.
barışı seven ve destekleyen tüm insanların yaptığı şeydir. fakat bunu yapmayanlar için (bkz: atatürk e saygı duymak)
Yaşadığın Ülke'yi sevmektir.
O ülkenin güzel insanlarını,
O ülkenin çilekeş köylüsünü sevmektir.
Emsal ülkelerden hatta ileri ülkelerden çok daha önce verdiği kadınlara seçme ve seçilme hakkıyla Kadınları sevmek,Kadın hakları taraftarı olmaktır.

Osmanlı'da malesef ki dışlanan Alevi bektaşi kültürünü sevmek sahip çıkmaktır.

Yaptığı Türkçe dil devrimiyle Türkçe'yi sevmektir.

Türk tarihini derin ve şanlı sayfalarını bizlere sunmasıyla Türklüğü daha da ve bilinçli olarak sevmektir.

Çanakkale'de onun emrinde ölen dedelerimizin ona itaatinin Alınan zaferler Vatana ve Türklüğe itaat ve sevgi olduğunu anlamaktır.

Atatürk'ü sevmek Ayyıldızlı Türk bayrağının Sultan için değil Türklük için dalgalandığını bilmektir.

Ama bütün bunlardan öte bir Türk için en önemlisi Tarihin en büyük,en yüce ve en kahraman Türk Komutanlarından birine itaat etmektir bu tercih edilebilir bir sevgi olmaktan öte Türk için görev bilincinden ortaya çıkan Genetik bir sevgidir.

Peki ya Atatürk'ü sevmemek...

onu öncelikle Gökalp'in dizelerinden anlatalım.

Millet fedâidir kahramanına
Kim taş atabilir onun şanına?
Dil uzatma sakın Türk aslanına!
Anlatayım sana bilmezsen niçin...

O millî dehanın tam Kemâl'idir
Türk'ün hem celâli, Hem cemâlidir
Mefküre görünmez, o timsâlidir
Mefküreye çattın, söyle sen niçin?

Uyanık bulunun ey Türk gençleri!
irtica sevemez bu hür rehberi
Susturun mantıkla, kin güdenleri
Borcumuz savaşmak ebeden, niçin?...

Sonra ise ölmez şiirinin dizeleriyle

"Batmaz o güneş, yurdu aşıp tarihe dalsa,
Her Türk Ata'nın yolcusudur tek kişi kalsa!
Atmaz bir adım arkaya "Türk"üm diyecek genç,
Yoktur onu inkâr edecek, varsa ne iğrenç!"

" Yansın ona âlem, yüreğinde kan akıp da.
Kalbimizdeki tunç heykeli gök çatlasa bölmez,
insanlar ölür Türk e ilah olmuş er ölmez!
devrimlerine ve mirası olan cumhuriyete sahip çıkmak ve onları korumak demektir.
(bkz: özlüyoruz)
Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil.* sevgi kutsaldır sevilen insan daha kutsaldır gözümüzde.m.k.atatürkte sevilmesi gereken insanlardan biridir benim gözümde.onun nasıl kişilikli biri olduğunu,neler yaptıklarını,neler başardıklarını ve bizi karanlıktan güneşe nasıl çıkardığını anlatabilirsek bilinçsiz beyinlere * ,o derece sevgimizin kutsallığını da hissetmiş oluruz.
bazen dusunuyorum da; birbirimizden bu kadar nefret ederken nasıl olur da karsılıklı oturup konusamadıgımız, goz goze gelmediginiz ve hayatta olmayan birisini bu denli sevebiliyoruz, sevebiliyorsunuz? yanlıs anlasılmasın amacım hakaret etmek, kucumsemek degil. sevin tabi ki... ama asıl sevgiye ihtiyacı olan ataturk degil, karsındaki; az once kufur ettigin, bir anlık ofkeyle nefreti ustune kustugun, tum gunun hıncını cıkardıgın karsındaki işte.
tanımak için fırsat vermedigin ama hala tanıma fırsatın olan karsındaki işte.
daha toprak olmamıs; biraz yaklassan kalp atıslarını, sıcaklıgını hissedecegin karsındaki işte...
farklı dili konustugun aynı seylere gulup, agladıgın karsındaki işte
ataturku sevmek mi??? birbirimizden bu kadar nefret ederken mi!!!
en son kullandıgı bardagı, tabagı, annesini, dedesini, ona adını veren ogretmenini, yasadıgı evi, son uzandıgı yatagı, kaldıgı kosku, arabasını, kravatını, takımını, rakısını bile bu kadar sevmek karsındaki yerine ne kazandırır ki sana, bana ve bugune?
kendini seven her insanın yapacağı şeydir. kendini sevmeyi, yaşadığı anı kimlere borçlu olduğunu kavramayı bilen kişi atatürk` ü de sever.
bir otistik zat-ı muhteremin haftalarca su içmemesi hikayesini duyduktan sonra kendimden utandığım, beni hecrü merc eden hissiyattır. öğretmeni 'atatürk ölmedi içimizde yaşıyor' demesinden sonra su içmemesinin sebebi atatürk'ü boğmak istememesinden kaynaklanır. 'atatürk aynı zamanda çok iyi bir yüzücüdür' iknasından sonra su içebilmiştir.ne denilebilir? sen rahat uyu atam, seni sevenler hala var...
yetmez anlamak ve yaşamakta gerekir.
olabilecek bir duygu. eğer ortada bir değer varsa ya sevilir ya sevilmez!. kimse kimseye aksinin mümkün değildir tarzında dikte edemez. ikisinden birisi olur ama saygı duymak bir zorunluluktur kanımca.
atatürk ü sevmek demek, herşeye "allah ın işi" diyen zihniyetin anlayamayacağı kadar yüce bir duyguya sahip olmak demektir.
benden sonra benden olana da aktaracagim sevgidir.
tersini düşünenlerin vatan haini, yobaz, yunan tarzı suçlamalara nail olabileceği sevgidir.
Atatürk'ü sevmek, O'nun ilkeleri doğrultusunda biz gençlere emanet ettiği vatanımızı korumak,yüceltmektir.
onu anlamaktır. bayrağımızın altında özgürce nefes alabiliyorsak bunu O'na borçlu olduğumuzu unutmamaktır.
sevgi nin en güzeli en temizi.
insan olan bir türkün icindeki sevgisini ataya yad etmesi, gayet normaldir.
bağımsız olan vatanını sevmektir.