Muhteşem bir insan her şeyden önce. Evrensel birisi.
“bizim devlet idaresindeki ana programımız, chp programıdır. bunun kapsadığı prensipler, idarede ve siyasette bizi aydınlatıcı ana hatlardır. fakat bu prensipleri, gökten indiği sanılan kitapların dogmalarıyla asla bir tutmamalıdır. biz, ilhamlarımızı gökten ve gaipten değil, doğrudan doğruya hayattan almış bulunuyoruz.”
“Hayatta en hakiki mürşit ilimdir, fendir ilim ve fen dışında yol gösterici aramak cahilliktir gaflettir”
“Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir”
Son konuşmasında söylediği sözler muhteşem zamanının ötesinde. Orada demek istediğini şöyle açıklayayım sizlere : demek istediği şu ; dogmalar asla değişmez yüzyıllar boyunca aynı kalır ama bizim devlet yönetimimizdeki prensipler değişmeyen dogmalar gibi değildir zamana ve şartlara göre değişebilir dogmalara bağlı kalınarak ülke/devmet yönetilmez demek istiyor.
ey milletim,
ben, mustafa kemal'im...
çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim,
kurusun damağım, dilim.
özür dilerim...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
*
özgürlük hâlâ,
en yüce değer
değilse eğer...
prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
*
yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
baş tacı edebiliyorsanız
sanatın içine tüküren adamı...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
*
yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
anlamı kalmadıysa
yurtta sulh, dünyada barışın.
eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
*
özlediyseniz fesi, peçeyi.
aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
hâlâ medet umuyorsanız
şıhtan, şeyhten, dervişten.
şifa buluyorsanız,
muskadan, üfürükçüden...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
*
eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...
kara çarşafa girsin diyorsanız,
yobazın gazabından ürkerek...
diyorsanız ki, okumasın
kadınımız, kızımız;
budur bizim alın yazımız...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
*
fazla geldiyse size, hürriyet, cumhuriyet...
özlemini çekiyorsanız,
saltanatın, sultanın...
hâlâ önemini anlayamadıysanız,
millet olmanın...
kul olun, ümmet kalın,
fetvasını bekleyin, şeyhülislamın...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
rahat birakin beni...
(bkz: mustafa kemal atatürk) kişisel hiçbir kimlik özelliği ile karartılamayacak kadar büyük bir değerdir. Eşsiz Ata'mı, hayatımın her anında olduğu gibi minnetle, özlemle, sevgi ve saygı ile anıyorum.
Ülkeme hissettiğim aidiyetin esas sebebi olan kişi.
Onun gibi birinin bizim atamız olduğunu bilmek, bundan 100 yıl kadar önce yaşayıp bugün yaşayanlardan bile aydın bir liderimiz olduğunu bilmek, tüm dünyanın saygıyla ismini andığı birinin ülkemizin kurucusu olduğunu bilmek bu hayattaki en kıymetli şeylerden.
Dünyanın neresine gidersem gideyim konu açıldığında onun torunlarından olduğumu anlatmak gurur verici.
Bugün günlerden cuma ve 29 ekim. Benim için hem milli hem dini bayramların içtimaı bugün.
Bize bu ülkeyi, hiçbir ecnebinin boyunduruğu altında bırakmadan teslim eden, sadece gelecek nesilleri ve memleketini düşünerek ömrünü bu yolda geçiren, bunu da ödül/lütuf olarak değil, kendisine vazife addeden gazi mustafa kemal atatürk'ü sonsuz şükranlarımla yad ediyorum. bugün ve her gün.
Allah gani gani rahmet eylesin, kabri nur, mekanı cennet olsun. Allah razı olsun.
yalnız siyaseten değil, bütün yapıp ettiklerinden ayrı düşünüldüğünde de başarılı, çok kararlı, çok kendinden emin bir adamdı. görünmez kılınan başka bir tarafıdır bu; deha'nın katmanlılığını biliyoruz, öyle yüksek ve akışkandır ki yapıp ettikleri doğal olarak tekilleşir ve fakat uzaktan bakıldığında her bir eylemi farklı alanlarda çok etkili sonuçlar verdi.
hakikaten böylesine dehşet verici bir zekanın bizim düşmanımız değil de dostumuz olması, bize karşı değil de bizim için savaşması çok büyük bir şanstı.
mustafa kemal atatürk, bugün bile doğan her çocuğun lideri olabilecek kadar sevilmekle ödüllendirilmiş seçkin, çok başka, çok çok nadir rastlanır bir ruhtu. insanların akın akın onun mezarını hala ziyaret etmesi, devasa bir saygıyla onu anması, ona olan vefa borçlarını hiç unutmamaları, onu hep hasretle anmaları başka türlü anlaşılamaz. bir yerde kopardı bu bağ yalandan olsaydı. kopmuyor. bilakis büyüyor. bir daha bir daha anlaşılıyor.
bütün krizlere, düşüp kalkmalara, hatalı hamlelere ve maalesef laf cambazlıklarına, kötü seçimlere rağmen eserinin 98. yılında olup bitenleri görseydi, aşılamayacak hiçbir sorun olmayacağını bilen bir adam olmanın verdiği rahatlıkla çok gururlanırdı. türklerin kendisine olan bağının, hayranlığının ve hasretinin hiç bitmeyeceğini anlamak lazım. biz eğer bugün üretebiliyor, özgürce düşünebiliyor, huzurla kendi sınırlarımızda yaşayabiliyor ve dünyaya kendimizi dayatabiliyorsak hepsi bir cesur adamın sayesinde oldu. iyi ki vardın ve hala varsın.
"başöğretmen" sıfatı benim için diğer bütün sıfatlarının üzerinde. belki de en önemlisi. büyük idealinin en hareketli, en zor kısmı eğitimdi belki. onun da altından kalktı. dediğim gibi sadece siyaseten değil, hayat başarısı olarak incelediğinizde de gerçekten ne yaparsa yapsın sonuca muhakkak varabilecek kadar yüksek bir çabaya ve inanca sahip olduğu anlaşılıyor. deha asla pamuklar içinde yetişmez. büyük sınavlar vermesi gerekir. tüm sınavlarını başarıyla verdi.
"evet paşam, bizim bayramımız, en büyük bayramımız" diye yanıtladı kızcağızı...
"dolmabahçe epey kalabalık oldu bu yıl" diye devam etti ulu önder.
sabiha gökçen onu onaylayarak cevapladı;
“öyle paşam. hükümet üyelerinin çoğu buradalar. cumhuriyet bayramını sizinle birlikte kutlayacaklar...”
“ama ben bugünü halkımla, halkımın içinde kutlamak isterdim gökçen, beni bu cumhuriyet bayramında halkımla birlikte olmaktan ayıran şu hastalığa lanet olsun...” diyerek şikayetçi bir tavır takındı...
gökçen onu "gelecek bayram paşam" diye teselli edecekken susturdu.
ve ekledi;
“bana gelecek bayramdan bahsetme, hatta gelecek aydan da... ekim ayını çıkarabilirsem bile kasım ayını çıkarabileceğimi sanmıyorum gökçen...”
son büyük bayramında böylesine acılıydı ulu önder.
"en büyük eseri" olan cumhuriyetin yıldönümünü son kez yaşıyordu. ama huzur içindeydi, zira en büyük eseri ilelebet payidar kalacaktı...
bir baba için ne büyük bir mutluluk...işte en büyük eserinin meyvesi, cesur ve özgür bir türk kadını olarak yanıbaşında duruyordu... https://galeri.uludagsozluk.com/r/2195615/+
ekim ayını çıkardı...ama ya kasım...???
not: ulu önder atatürk'ün 29 ekim 1938 cumhuriyet bayramı kutlamalarına rahatsızlığı nedeniyle katılamayacağına dair başbakanlık resmi evrakı; https://galeri.uludagsozluk.com/r/2195616/+
Dincileri kudurtan (dindarlık ile dincilik farklı şeylerdir ve dindarlar baş tacıdır) adam gibi adamdır kendileri. Atatürk'ün ayağının erdiği yere dincilerin aklı ermez. Türk olduğumuz için tıpkı atilla, alparslan, fatih... gibi bizleri gururlandıran güzel insandır.
Ah atam ah, koluna göğsüne imzanı dövme yaptıran ama senin hakkında gram bilgisi olmayan boş insanlar türedi. Cumhuriyet Bayramı tarihini bilmezler, senin yaptığın icraatlardan da bihaberler ve ortalıkta "Atam izindeyiz, Mustafa Kemal'in askerleriyiz" diye gezinirler. Bir tarafta da senin Türk gençliğine emanet ettiğin laik cumhuriyeti kökten yıkmak isteyenler var. Ülkeyi Tarikat ve cemaatler yurdu yaparak Afganistan ve iran'a dönüştürmek istiyorlar. Yavaş yavaş ajandalarını uygulamaya koyuyorlar.
