"Benim naçiz vücudum, bir gün elbet toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti, ilelebet payidar kalacaktır." herkes bu sözü paylaşıyor şimdi bugünün anısına ama çoğu bunun ne zaman ne için söylendiğini bile bilmiyor. Atatürk bu sözü izmir suikasti sonrası söylemiştir. Yerinde ve anlamlı. Açtığı yol için teşekkür ederiz önderimize.
80 sene olmuş sen göç edeli.
Çocukluğumdan beri görmediğim birini görme fırsatı vermeleri üzerine soru sorsalar hep senin adını söylemişimdir. Boynuna sarılmak, elini öpmek, saatlerce hayranlıkla izlemek. 80 yıl sonra bile ölümüne gözlerimiz dolarak, ağlayarak üzüldüğümüz atamızsın sen. Ama ben, ama çocuklarım, ama torunlarım hiçbir zaman izinden ayrılmayacağız.
Sana düşmanlık edenlere de kemiklerin sızlamasın. Hiçbirinin leşi 10 yıl sonra hatırlanmayacak bile. Ama sen kıyamet kopana kadar hiç unutulmayacaksın. ışık içinde uyu.
mustafa kemal atatürk, istanbul'da kaldığı zamanlar evvelden tanıdığı olan beyoğlu'nda bir rus karı koca tarafından işletilen rose noir adlı gece kulübüne giderdi.
yine bir seferinde dostlarına "bir istekleri olup olmadığını" sordu.
rus karı koca, işleri büyütmek için iş bankasına kredi başvurusu yaptıklarını, lakin bankanın bu başvuruya olumsuz yanıt verdiğini belirtirler.
eh, paşa da iş bankası'nın kurucu ortağıdır.
"tabi yardımcı olayım" der ve bir kartvizit imzalayıp "gidin bunu yetkililere verin ve tekrar kredi isteyin" der.
bu olaya mekanda bulunan başkaları da şahit olur.
günler geçer, dedikodular almış yürümüştür.
"atatürk yakın dostlarına iş bankasından kredi ayarlıyor" dedikoduları ayyuka çıkmıştır.
olay ankara'da mecliste dahi konuşulur.
ve çankaya'da atatürk'ün akşam sofrasında bu konu açılır.
"paşam böyle böyle iddialar var..." derler.
atatürk bunun üzerine bu konunun bir komisyon kurularak araştırılmasını ister.
komisyonun başına da muhalif olduğunu bildiği bir mebusun getirilmesini ister.
komisyon araştırmalara başlar.
iş bankasından evraklar istenir ve komisyon araştırmasını tamamlar...
komisyon raporunda iş bankasının söz konusu kişilerin kredi başvurusunu 2. defa reddettiği belirtilir.
evet, iş bankası, atatürk'ün "hamili kart yakınımdır" yazısına rağmen atatürk'ün dostlarının kredi başvurusunu olumsuz bularak reddetmiştir.
konu tekrar çankaya'daki sofraya taşınır.
atatürk anlatmaya başlar.
"aslında ben iş bankası yöneticilerini bu vesile ile sınava tabi tuttum. şayet ilk başvurusunu reddettikleri kişilerin ikinci başvurusunu sırf arada ben olduğum için kabul edip kredi verselerdi onları mahvederdim, aferin çocuklara, atatürk'e rağmen olumsuz bulup kredi vermemişler..."
işte biz 80 sene önce bugün böyle bir lider kaybettik...
Başımız sağolsun.
Sabah yine beni ağlatacak olan kişi. Muhtemelen metroda olacağım. Metro duracak, yine o nefret ettiğim siren tiz sesiyle bağıracak, herkes ayağa kalkacak, benim yine kalbim acıyacak... saatler öncesinden hazırlıyorum sözde kendimi yine; olacakları tekrar tekrar geçiriyorum zihnimden ama biliyorum ki yine dolacak gözlerim. Ne yapabilirim ki? 80 yılın acısını kalbimde hissetmekten başka hiçbir şey gelmez elimden.
hasretinle yandı gönlümüz...
o kadar talihsiz ki bu ülke en iyi yıllarını senin döneminde geçirdi. biliyoruz imkansız ama gelsen yeniden samsundan, başlatıyoruz desen kurtuluş savaşını. tek birimiz bile dönmezdik yolundan. biliyoruz ki seni yeniden beklemek yerine her birimiz sen olmalıyız. korumalıyız ülkemizi, cumhuriyetimizi, devrimlerimizi. ama sanki gözümüzün önünde yok olup gidiyorlar, elimizden de bir şey gelmiyor. kızma bize, sana olan sevgimizden, asaletinden seni yeniden beklememiz, imkansız.
