maşlah, bol, ön tarafı açık ve kol yerleri yarık olan bir üst giyeceğidir. bu güzel elbiseyi refik halid karay, her gencin mutlaka okuması gereken nilgün isimli romanında şu şekilde tasvir eder: "dünyada maşlah kadar vücuda uymaz, yakışmaz bir elbise yoktur. ama istanbul kadını bir zamanlar yazlıklarda o katı, kolsuz, yakasız, dört köşe, mihrap ve seccade süslerini andıran sırma desenli elbiseyi, vücudunun gerekli yerlerini belirterek öyle bir hüner ve koketri ile tutardı ki en usta terzinin makasından çıkmış mantodan daha zarif olurdu. bütün marifet tutuşta, daha doğrusu bazı yerlerini bol, bazı yerlerini dar tutarak yürüyüşte!"
osmanlı döneminde sık kullanılan bir kadın kıyafeti. Pelerinimsi bir görüntüsü vardır. Şehirliler bunu daha çok sabahlık olarak kullanmasına karşın kırsal kesimdekiler sokak kıyafeti olarak da kullanmıştır.
19. yy'da kentli Türk kadınlarının kullanmaya başladıkları bir üstlük biçimi. Çarşaf kent içinde, maşlah ise yazlıkta giyilirdi. Başlıca farkı peçesiz oluşuydu. Saraylı hanımlar ise dışarıya çıktıkları zaman maşlah giyerlerdi. Beyaz, sadakor, işlemeli gibi çeşitleri vardı.
