25. blümde leylanın mecnunun kafasına girip yansımasını mecnun olarak göemesi leyla ile mecnun efsanesine muhteşem bir atıf ve bütün bölümlerin en etkileyici anı.
25. bölümde sahil kenarında yavuz'un zeynep'e okuduğu attila ilhan şiiri tekrarını izlerken çok daha fazla dikkatimi çekti. bu ince detaylar bu diziyi hakikatten güzel kılıyor, bu kadar sevdiriyor.
zeynep beni bekle gece ağaçlarına
yağmur çiseliyorum cam tozu su beyazı
yalnızlığını mutlaka değiştireceğim
bir yaprak halinde süzülüp saçlarına
eski teşrin'lerden kederli kırmızı
zeynep beni bekle mutlaka döneceğim
söyle kim önleyebilir buluşmamızı
o kadar erken başlamasından mıdır nedir sanki sıkıştı dizi.sürekli mecnun hastahanede,ismail abi sürekli bi duygusal ,bi erdal abi işi ilerletiyor gibi.önceki bölümlerinin tadı olmasa da ortada doktorlar diye de bi gercek var efenim.yatıp kalkıp şükrediyoruz yine de .
erdal: kaan oğlum nerdeyiz biz?
kaan: usta galiba uzaylılar tarafından kaçırıldık
erdal: kaan saçmalama hadi ben kaçırıldım sen neden geliyosun arkamdan dükkan açık kaldı! *
--spoiler--
sonunda öpebildin lan mecnun. yalnız leyla sana dünyada kısmet değilmiş he. gittin uzay boşluğunda yapıştın dudaklarına eheh puşt.
--spoiler--
her bölüm sonunda bir şekilde sevdiğine gidip seviyorum ulan işte, seviyorum diyecek kadar gaza getirebilen, şukela, on numara, harikulade, muhteşem dizi.
altta şut ve gol'e şu kadar zaman kaldı sayacıyla gerçekleşen öpüşme sahnesiyle son bulmuş dizi. çok manidar lan. sadece öpüşmeyi gördüm yutuptan gerisi hakkında yorum getiremicem. benim eyyorlamam buğadar.
son bölümünde boka bulanan dizi. türkiye'de gidişatı iyi olan her dizinin artık saçmalamaya yüz tutmasıyla başlayan boka bulanma sürecine giriş yapmıştır. hayırlı olsundur. leylanın yatak sahnelerini de görme umudumuz doğmuştur.
