eskiden millet sözlükten entry çıktısı alıp ödev hazırlardı, somut, dişe dokunur konulardan bahseden başlıklar çoktu. bu tür gereksiz başlıklar, sonradan sonradan sözlüğe alınan niteliksiz yazar güruhu sayesinde sokuldu.
bu niteliksiz yazarların açtıkları, neden açıldığı anlaşılamayan başlıklar yüzünden sözlük bir tür chat sayfasına dönüştü. havanda su dövülen, kimseye bir yarar sağlamayan tonlarca başlık açılmaya başlandı ve bu şekilde sözlüğün seviyesi iyice düştü.
bu başlık da o tür başlıklardan birisi. eski nesil yazarlar bu sözlüğü bir tür "zaman öldürme meşgalesi" olarak algılamazlardı. sonraki nesil yazar alımlarıyla bu moda başladı. ki bu da sonraki nesillerde yazan yazarların aldıkları seviyesiz eğitimin bir tür yansıması olarak bunu yaptıklarını düşünmek, çok da yanlış olmasa gerek.
türk eğitim sisteminin ciddiyetsizliği, sözlüklerin de ciddiyetsizleşmesine sebep oldu.
bunu sadece uludag sözlükte değil, ekşi sözlük dahil hepsinde gözlemliyorum.
sözlüğün başına gelen bu şeyin tam ismi- ciddiyetsizliktir. bu ciddiyetsizlik, bu sözlüğe sonradan alınan yazarlar tarafından sokuldu. gerçekten de bu sözlükten eskiden yazarlar- lise öğrencileri falan- entry çıktısı alıp ödev hazırlama konusunda kullanırlardı.
şimdi böyle bişey, diğer sözlüklerle birlikte uludağ sözlükte de artık mümkün değil.
insan vücudunu incelediğimizde bir insanın yemek yemek için kullanabileceği yegane organı elleridir. kaldı ki çatal kaşık yardımıyla yenilen yemeğin de başrolündeki insani organ el dir.
özellikle lahmacun gibi asla çatal kaşık bıçak gibi yine eller yardımıyla kullanılabilecek aletlere ihtiyaç duyulmadan yenilecek bir yemek için doğru yapan kızdır. esas çatalla yemeye çalışıyorsa bir sorun var demektir.
