not: eskiden bunu açık açık söylerken şimdi pedofili damgası yer miyim acaba diye bir düşündürdü.
bu koku, başlığa uygun olarak yaşama sevinci verecekken yine içim karardı.
vernik kokusu. seksenlerin sonları doksanların başlarında çocuk olanlar bilir. mahallede beygir gibi top peşinde koşarken o mobilyacılardan buram buram yayılan vernik kokusu nede güzeldi. şimdi tek tük kalan mobilya atölyelerinin önünden geçerken o koku gelince moralimiz düzeliyor çocukluğumuz aklımıza geliyor.
2 yasındaki yegenimin kokusu.
Bana yeryüzünde cenneti anımsatan tek sey onun kokusu oldu. Ilk dogdugu andan beri oyle güzel ki... Öpmelere koklamalara doyamıyorum.
bahar ve yaz aylarının gelmesiyle çiçek açan ağaçların kokusu. bilhassa portakal çiçeği.
belki psikopatça ama lpg, benzin kokusu.
karnabahar kızartmasının kokusu. *
yağmurdan sonra gelen toprak kokusu. bağımlısıyım.
simit kokusu.
limon kolonyasına da zaafım olabilir.
yeni basılmış kitap kokusu. kitap okumayı sevmem, bunu sevdiğim kadar.
