Küçüklüğümde sadece izmir ve denizli'de ha birde nazilli'de yediğim ama bugün tüm yurtta tanınmış bir ekmek arası çeşidi kömürde kuzu kokoreç olarak bilinir.
kokoreç, koyun ya da dana ince bağırsağından yapılan bir çeşit yemektir. genellikle bol baharat ve ayran ile birlikte yenmesi önerilir, ve özellikle alkol tüketiminden sonra tercih edilir ki lezzetinden sizi uçursun.
sadece aydın'da ve aydın dışında da bir aydın'lının yaptığından yediğimden, başka yerlerde yapılanlarının tadının nasıl olduğunu bil(e)mediğim efsane karın doyurucu.
yanında bira olmadan boynu bükük kalacak olan, şampiyon'da yendiğinde tadına doyulmayan en boktan yiyecek. o kekikler, o pul biberler... hele bir de hafiften yanıksa... **
not: itiraf ediyorum balzamik sosla yapmayı ıssız adam'dan öğrendim ama güzel oluyor la harbi. sizde deneyin. kokoreçi atatürk orman çiftliği'nden alın dondurulmuş olarak.
ankaragüvenpark tan geçerken dumanından başınızı eğip geçmek zorunda kaldığınız. abicim tamam kokoreçi severiz ama bunu yayalardan biraz daha uzakta yapsan?
kokusuna bile kurban olunacak, acısıyla baharatıyla, eski hamur kağıda sarılmış, yol ortasında tüm iştahınızla yiyeceğiniz, herkesin yapmayı beceremeyeceği bir şaheserdir.
afiyet olsun.
Malzemesinin ne olduğunu düşünmediğin taktirde enfes derecede güzel yemek çeşididir efendim. Şampıyon yada mercan haricinde yenilirse martı veya at etinden yapılması mümkündür.
şampiyon kokoreçin son bir kaç senedir kendisini bozduğunu düşünmemle birlikte, yılların beşiktaşlısı* annemin ısrarıyla beşiktaş kartal heykelinin hemen orada adını bilmediğim bir kokoreççide yedikten sonra, kokoreç buymuş yahu dediğim mükemmeliyet.
kim ne derse desin enfes bir yiyecektir. özellikle baharatı da bol konulduğunda zevkten dört köşe eder. " ıyy bağırsak o , ben yiyemem " diyen tiplere inat yenilmesi gerekendir.
henüz yememiş olanların ''böögggh yenir mi bok lan o'' falan filan gibi cümleler kurduğu ve bir şekilde denk gelip yedikten sonra hastası olduğu ve artık bok demeyi bırakıp lezzetiyle ilgilendikleri güzide lezzet.
