Kemani Nubar Bey akşamın alaca vaktinde bir elinde sayesinde geçimini temin ettiği kemanı, öteki elinde bir kutu güllü lokumla Mısır Çarşısı’nın Yeni Cami tarafına bakan kapısında göründü.
selamın aleyküm, merhaba genşler, hayırlı günler. selam vermeden olmaz. insanların da hoşuna gider aaa bak yazar burada bana seslenmiş ihihi derler erinmezler kitabın tamamını okumaktan.
bu kitap düzenin sürmesi gerekliliğini hiç tartışmadan kabul edenleri, yani kaostan kaçanları, yani bilimcileri, yani toplumcuları, yani dincileri, yani dogmacıları, yani tabuluları, yani ilerlemecileri, yani nedensellikçileri, yani zamana sığınanları, yani korkakları anti kozmos girdabına düşürmek için yazılmıştır.
her şeyin başladığı o soğuk yerde, ben de sükunetin geniş kanatlarının altından ilk kez tek başına uçan bir devinim kuşu gibi açılıyorken çok sesli gökyüzüne ve ayaklarım asla bir daha yere konmamak üzere çekiliyken dilimde daima bir cümle, bir çığlık: ey yaşamamı hissettiren prizler, çatalım kalmadı; parmaklarımı sokacağım bu gece.
