ego tatminine ihtiyaç duymayan herkes, kimseyi umursamadan yaşar. ne kadar çok kişiyi umursarsanız o kadar umursanmak istiyorsunuzdur aslında. ve bu bir noktadan sonra sizi de yapmacık yapar, size yapılanları da.
marily yengeniz durumu "it's better to be unhappy alone, than unhappy with someone" olarak açıklar.
kısacası "birisiyle mutsuz olacağına yalnız başına mutsuzluğu tercih etme durumu" desek yeridir. başkalarıyla mutsuzluk bir ceza işkence gibidir. yalnızlıkta çekilen mutsuzluk can sıkıntısı kıvamında olup daha da katlanılabilir ve tolere edilebilir bir durumdur.
velhasıl-ı kelam "Yalnız başına mutsuz olmak biriyle beraber mutsuz olmaktan iyidir. marilyn monroe" yani...
