Yürürken aniden düşmek. Ayağın takılır, ne bileyim biri çarpar, ayakların birbirine dolaşır, bir şey olur bilmiyorum, düşersin. Çok normal. Mutfağa gitmek için yola çıkıyorum, düşüyorum. Sebepsiz ha. Sanki görünmeyen bir güç tarafından itiliyorum sürekli. Sokağa çıkıyorum, yine bir bakıyorum yerde yatıyorum. Gece kalkıyorum, kitaplığın üstüne düşmüş buluyorum kendimi. Başım dönüyor ben mi fark etmiyorum yoksa bir cin benimle dalga mı geçiyor yıllardır bilmiyorum ama hiç keyfim kalmıyor böyle olunca.
Zenginler.
Paraları olduğu için istedikleri şeyleri yapıp benim sahip olamadığım imkanlar içinde yüzüyorlar diye onlardan nefret edip kan kusacak halim yok elbette, champ evindeyim olayı gibi. Ama görünce keyfi kaçıyor insanın.
