yarın saat 15:00 itibarı ile sınıflarda anı belgelerinin dağıtılması ile başlayacak olan.saat 19:00'da anfi tiyatoda kepleri havaya atmamız ile devam edecek olan, öğrenci kişiliğin okulu bitirip hayata atıldığını gösteren kendisinin boşluğa düşmesine sebebiyet verecek olan eylem.
okulunuz uzamışsa katılmamanız gereken tören. 100 sene okusanız zorunuza gitmez ama keplerin havaya atıldığı an o yaz içinizden çıkaramayacağınız kadar büyük bir şeyler oturuyor.
ayrıca dekan ve hocalarla karşılıklı ve cübbeli konumlanmış bir haldeyken "another brick in the wall" şarkısı çalındığında pek de komik ve eğlenceli bir hal alan merasim *
yaşayan insana, okulun bittiğini, hayatının en güzel yıllarını yaşadığını ve bir daha geri gelmeyeceğini anlatan, ailelere ise gurur veren merasim. şehir dışında okuyorsan zaten aileni okulunda görmek bir yandan sevindirirken bir yandan bozar da biraz, sanki seni alıp gideceklermiş gibi gelir, bir rahatsız olunur mutlulukla beraber. ve fırlatılan kepin rüzgarıyla savrulur dört başı mahmur, başıboş üniversite hayatı. o törenden sonra çok şey değişir.
bir zamanlar bu amerikanvari etkinlik sadece üniversitede olurdu, şimdi ise lisede, ilköğretimde, hatta ilkokulda bile yapılmakta. kendimize özgü daha orijinal mezuniyet sembolleri bulsak daha güzel olurdu aslında, örneğin; fes atmak, şalvar fırlatmak gibi.
yine de kep töreni hissiyatı güzeldir, yaşanılasıdır.
akademik bir derece almış insanların (ön lisans olmaz) her hangi bir mesleğin ehli olduklarını gösteren cüppe giyme törenlerinde, "bu cüppeyle bilgi ile sahip olduk, bilgi baş tacımızdır" anlamında ezoterik simgelerle yüklü tören. baştaki kep kitabı, püskül de arasındaki ip ayracı temsil eder.
bu törenler artık anaokullarında da ciddiyetle düzenlenir oldu.
