severdim. çok sevilecek bir yanım olduğu için değil belki ama. şimdi buraya sevmezdim yazarsam, psikolojik olarak, biriyle tanıştığımda, ben kendimi sevmezdim demiştim, şimdi nasıl olacakta, anlaşacağız ki diye, beni nasıl sevecek ki diye, kendi kendimi yer bitirirdim.
Bilmiyorum. Çok sıkıcı biriyim, çok donuk biriyim. Ama pek yargılamam, çok sapkın şeyleri bile. Kötü göründüğümü düşünmüyorum, fakat öyle devamlı bakılacak bir insan da değilim.
Seveceğime öyle eminim ki. Normalde dışardan istemsizce soğuk gözüksem de tanışınca insanlara yıllardır onları arıyormuşum gibi davranmaktan kendimi alamıyorum. Hepsinden önce içim dışım bir. Kendimi seviyorum ben galiba...
Mantıklı yaklaşırdım o yüzden tanıştığım kendim tanışan kendimi sever ve ona karşı bir adım atardı. Tanışan kendim de mutlu olur tanıştığım kendime bir adım atardı. Mutlu mesut geçinirdik.
Sevmezdim, çünkü dışa dönük taraflarım sosyal anlamda sıkıntılı biraz. Ne kadar iyi biri olsam da bazı yönlerim çekilecek gibi olmuyor baZen. Beni hiç tanımayan birisi beni sevmez açıkçası. Tahammül edemeyebilirdi. Girince alışıyorsun bana. ilk etapta itici gibi duruyorum insanlara karşı. Sonraları kafalarımız uyuşuyor.
