Az önce başıma gelendir. Bir başlık arattım bir kitap ismi.. kendi entryme sıra gelmiş, çok önceden girdiğimi unutmuşum. Kanım dondu okurken, nasıl benim zihnimden yazılabilir diye.
Neyse sonunda kendi nickimi gördüm rahatladım. Deliriyordum az daha.
Entry sonunda durumu fark edince "yalnızlığım pusu kurmuş yollarıma" fonda çalmaya başlar ve kendinize sarılarak bir damla göz yaşı akıtırsınız.
Zira dostunuz olmaz, hasmınız yaşamaz.
