Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde iktidara sahip olanlargaflet ve dalaletve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evladı!
işte; bu ahval ve şerait içinde dahi, vazifen, Türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!
yine inşallah yıllarca bu ülkenin insanlarını inim inim inleten kemalizm adı altındaki sapıklığı ''evet mührü'' ile karabasanın beynine inen balyoz gibi tarihin karanlık sularına gömeceğiz.
öncelikle kemalizm demek atatürk demek değildir. bunun altını iyi çizmek gerekir. kemalistler kendi bağnaz görüşlerini güçlendirmek, bir dayanak bulma amacıyla atatürk'ün söylemlerine güya atıfta bulunduklarını söylerler. doğru şekliyle ise kendi çıkarları için atatürk'ü malzeme eden bir güruhun mensubu oldukları düşünce sistemidir kemalizm. zaten türkiye'de bu görüşü savunan çok fazla insan mevcut değildir. dolayısıyla sonunun gelmesi veya gelmememesi çok önemli bir şey değildir.
kendi sonunu kendi getirmiştir. bilimsel olma ilkesini bıraktıktan sonra boktan bir islamcının boktan ideolojisinden pek de farkı kalmamıştır. dediğim gibi, islamcı kebeşlerin retoriğindeki "muhammed/allah" laflarını "atatürk" sözcüğüyle değiştirdiğinizde kemalizm retoriğini elde etmiş olursunuz. kemalizmin sonunun gelmesi başlı başına kötü bir olay olmamakla beraber, yerini neo-osmanlıcılık gibi gericden daha gerici, ve kemalizmden daha fazla bilimdüşmanı, kısacası kemalizmden daha bok bir ideoloji/devlet politikasına bırakması işin tek kötü tarafıdır. gönül isterdi ki, başımızdaki totoşlar bu iki akımı da çöpe atıp türkbirdev projesini şiar edinselerdi/devlet politikası haline getirselerdi, ama nerde. neyse, kafamıza bir kaç nükleer bomba yedikten ve karılarımızın kızlarımızın ırzına geçildikten sonra allah'ın bizi korumadığını anlayıp aklımız başımıza gelir, lakin giden g.t gitmiştir. ve bu olay hiç de yakın bir tarihte olmayacaktır.
yok abi, gelmedi, gelmeyecek, gelmiyor ulan demeye başladırlarsa gelmiş demektir. bir ideoloji düşünün, ülke ileri gitmeye çalıştıkça 1920'lere daha fazla bağlanmaya çalışıyor. kendisinin bağlılığını geçtik, herkesi bağlamaya çalışıyor. işte bu kemalizm, sonu da çok yakın.
Daha çok beklemek lazım kemalizm' in sonu için. Memlekette ne çok aydın var bir bilseniz. Çocuklarımız var en basitinden, %90' ı atatürk' ü gönülden seven. Mitinglere katılmaya çalışan çocuklarımızda var. Kemalizm' in sonu gelmez, en azından yakın gelecekte.
