Herkes bu aklı parayla verir.
Ama sözlük formatı gereği bilgi paylaşımı olduğu için bu akılı size bedava vereceğiz.
Şöyle yapın: kahvehane cafe büfe vb yerlere Ak gençlik kolu, ak düşünce derneği, ak kültür evi vb tabelası astıkları zaman açılır.
Ne bileyim, Kemah çay ocağı yerine ak Türkiye derneği diye tabela asın, içeriye Türk bayrağı ve cumhurbaşkanı AKP genel başkanı resmi asın, pandemi değil kıyamet olsa kimse size çıkıp "oğlum sen manyak mısın? Neyin kafasını yaşıyorsunuz? Kapat lan mekanı, dağılın!" Demez.
Yüzlerce değil, binlerce kişi toplanıp iftar verin, cenaze namazı taziye etkinliği yapın, kongre toplantı yapın, lebaleb doluşun hiç bir polis gelip size ceza yazmaz.
Kafeye gitmenin mantığını hicbi zaman anlamamıştım dolayısıyla kapanmaları beni etkilemedi. Siz de unutun lan artık 1 seneden fazla oldu ananız babanız ölse şimdiye çoktan unutmuştunuz aq
izmir Buca'da üniversite civarı kafeler ya battı ya kiraliga çıktı, merak ediyorum ekonomisinin iyiliği ile övünen devlet niçin bunlara maddi destek vermiyor?
Dün doğum günümdü. Evde oturdum kahvemi ve pastamı tek başıma yedim. Bir gün geç kapansaydı ne olurdu:/ son 3 doğum günüdür pastamı yalnız yiyorum. Seneye virüs biter ve arkadaşlarımla yiyebilirim umarım.
şu yoğun bakım muhabbeti de bir yıldır bitmedi yeter amk. malum hastalığa yakalananların %99'u yoğun bakıma ihtiyaç duymuyor aloooo!
yazar arkadaşımız kafasına takılan bir şeyi sormuş, bunlar da başlamış yine oturun evinizde, yoğun bakımlar bilmem ne. sorunsala cevabınız yoksa kaybolun. oldu amk, saçma önlemleri sorgulamayı geçtik, soru da sormayalım.
herkesi bir yoğun bakıma alalım önce sonra sıra cafelere de gelir.
edit: %99 mu? kaynak göster diyeceğim ama özelden değil buradan göster herkes görsün.
Bayram sonunda açılır umudu taşımaktayız.
Hepimiz kurallara uyar, aşılar hızla yapılırsa, mutlaka bir rahatlama söz konusu olacaktır.
Yazar arkadaş, gayet yerinde ve mantıklı bir soru sormuş, demediğinizi bırakmamışsınız, biraz sakin olsak keşke...
Kafeler olmadan tabii ki yaşarız, sorun kafelerin kapalı olması değil, normal hayata, normal görüntülere, o yaşam döngüsüne dönememenin verdiği huzursuzluk ve sıkıntıdır.