zeki demirkubuz' un en iyi filmidir kanımca. bekir aşk uğruna belki hiçbirimizin cesaret edip göze alamayacağı şeyleri yapıyor. uğur da bir kere verseydi diyesi geliyor insanın.
garip bir âlem şu dünya.
yalnızca kendi başımıza geldiğini sandığımız; üzgünlüklerin, acıların, kederlerin daha büyük boyutlarda başka zaman ve başka mekanlarda yaşandığını tarih okuyanlarımız hayretle görürler. çünki geçmiş zaman aynalarının binbir sûreti içinde bizim kaderlerimiz hep başkalarının da alnında yazı olup akmıştır durmadan ve tarihin içinde bütün acı çekenler biraz kardeş biraz akraba olmuşlardır. bu yüzden hepsinin tecellisi farklı kaynakları ayrı olsa da acılar hep aynı süveydada idrak edilmiş, gönüller aynı biçimde yanmış, kalpler aynı alevle tutuşmuştur. insanlığın ortak imtihanı, bu acılar ölçüsünde kazanılmıştır hep ve hep acı çekenler kazanmıştır imtihanları.
siz okuluna gidemeyen, sınavına giremeyen nazenin kalpler üzülmeyiniz, metîn olunuz, sabrediniz; çünki gönüller hep baharını da görmüş zaman bahçesinin, hazanını da; sevincin de kederin de bir rüzgâr gibi gelip geçtiğine şahit olmuş yürekler ardı arkasına. zaman değiştikçe değişmiş serüvenlerimiz ve felek döndükçe farklı sûretler göstermiş aynalar. rüzgâr şiddetli estiğinde kırmış narin fidanları, okşadıkça dalları çiçeğe durmuş goncalar, sevinç ve gam bir rûzigâr (rüzgâr) gibi gelip geçmiş bazan, bazan rûzigârı (zamanı ve zamaneyi) doldurmuş baştan başa. öyle vakitler olmuş ki ikbal (iyi talih) meyhanesinde gururlarıyla kendilerinden geçip sarhoş olmuş niceleri ve niceler de meyhaneyi bâkî sanarak aldanmış. aldanmış hani sarhoşlar her zaman bir baş ağrısıyla ayıla gelmişlerdir ya. sayıları binleri bulsa da nice gurur sarhoşunun sonunda yerlere serildiğini görmüştür tarih. nice taştan hisarlar yapmış makamları ellerinde bulunduranlar makamdan aldıkları yalancı güç ve iktidar ile ta ki kimse gelip onları bu ihtişamlı hisarlardan söküp atamasınlar askerler gibi savunmuşlar hisarlarını ve donatmışlar burçlarını balyemezlerle, şâhîlerle. ne ki güllelerin yıkamadığı nice kaleler, kalbi kırıkların âââh toplarıyla yerle bir olmuş, toza toprağa dönüşmüş daima. çünki âh âheste âheste çıkar da mazlumların dilinden göklere, merhamet-i yezdân'a erişince şimşek olarak döner zalimin başına. acıyı üzerine salıp derman aramasına engel olunanların bir gönül gücenikliğine dayanabilecek hangi güç vardır? ya haksız yere dökülmüş iki damla gözyaşına karşı hangi kudretli silah karşı koyabilir? hele bu gözyaşları sele dönüşmeye görsün binlerce ikbal köşkünü binlerce iyi talih sarayını önüne katıp zîr ü zeber eylemez mi? devlet gücüne sırtını dayamış nice zavallılar yaşamıştır hani gururlarıyla kendilerinden geçip karşılarındakilere eziyet etmeyi erdem sanan zavallılar devir geçip zaman dönünce tarih onların çaptan düşüp pabuçluklarda el bağlayarak kendilerine yer edinmeye çalıştıklarını çook görmüştür. bugün okuluma giremedim diye üzülenler, sabrediniz, metîn olunuz. giremediğiniz imtihanları yüz akıyla geçtiğinizden emin olunuz çünki gün gelir murâd şarabının içildiği kâseler birden dilenci kasesine dönüverir ve bundan üç yüz yıl evvel nabî'nin gördüğünü siz de görürsünüz. şöyle demişti hani:
bâğ-ı dehrin hem hazanın hem baharın görmüşüz
biz neşâtın da gamın da rûzigârın görmüşüz
çok da mağrûr olma kim meyhâne-i ikbâlde
biz hezârân mest-i mağrûrun humârın görmüşüz
top-ı âh-ı inkisâra pâydâr olmaz yine
kişver-i câhın nice sengîn hisârın görmüşüz
bir hurûşuyla eder bin hâne-i ikbâli pest
ehl-i derdin seyl-i eşk-i inkisârın görmüşüz
bir gün eyler dest-beste pây-gâhı cây gâh
bî-adet mağrûr-ı sadr-ı i'tibârın görmüşüz
kâse-i deryûzeye tebdîl olur câm-ı murâd
biz bu bezmin nâbiyâ çok bâde-hârın görmüşüz
(bkz: iskender pala)
Freud a göre bir savunma mekanizmasıdır. Ego, id ve süperego nun isteklerini gerçekleştiremediği zaman bazı savunma mekanizmalarını kullanır. Kader diye tabir ettiğimiz olaylarda bundan ibaret. Ulaşılmayan arzularımıza kılıf uyduruyoruz.
2014 yapımı yabancı filmi "Valla mal oldum" deyip tekrar tekrar tartışmayı sağlayan film. Lan bu filmleri hangi psikolojiyle kim yapıyor nasıl yapıyor? Oyh yoruldum.
'siz dönerseniz biz de döneriz' (kur'an 17/8) biz yazilmis kaderlerini yasayan eli kolu bağlı kuklalar degiliz, bizim gayretimiz, bakisimiz belirler allah'in bize bakisini ve yardimini. diger turlu dusunmek despot bir tanriya inanmaktir farkinda olmadan. oysa allah mutlak adaletin ta kendisidir. allah adil bir yaraticiyken niye tum hatalarimizi ona mal ediyoruz, daha mi iyi hissettiriyor bize.
"karlı dağlar geçiyordu" cümlesi ile ufuk bayraktar'ı şov yapmaya iten şekilden şekile giren haliyle kendini sevdiren gelecekte gösterilen geçmiş filmdir.
milyarlarca insanın bir çoğunun inandığı, değişmesi istenen veya değişmediğine isyan edilen inanç. Birbirimizin kaderine etki ederken bunların ezelden yazılı olduğuna inanıyorsak senaryoyu canlandırdığımızı düşünürüz. Eğer tam tersi yani kaderi kendimiz çiziyorsak çok farklı bir konuya geçiş yapıyoruz.
Kader eğer gerçekten varsa son model arabalar, yüklü miktarda paralar, sınırsız seks için yaşamamalıyız. Çünkü bu hepimizin kaderinin ortak noktası olmamalı. Eğer kadere inanıyorsak farklı noktalarda farklı hedefler için yaratılmamız gerekiyor. Kadere inanıyoruz ama kaderimizin ortak yazılmasını talep ediyoruz, oysa sebeplerimiz ve etkilerimiz farklı olmalı.
Masumiyet diye devam eden filmin ilki. En çok kaderde ağlamıştım zaten ağlatan 3 5 filmden biri olmuştu benim için.
Aşık olan erkeklerden neden soğuduğumu farketmem kader i izlememle başladı. Vildan atasever in oynadıgı karakteri kendime çok yakın bulmuştum. Kendini bile bile uçurumun kenarına sürüklemek...
açıklayamadığımız, anlayamadığımız, kaldıramadığımız, taşıyamadığımız zamanların "tehlike anında camı kırınız"ıdır. çünkü bazı olanlara akıl sır erdiremezsiniz ve tek elinizde olan bunun kader olduğudur.
açıklayamadığınız, anlayamadığınız güzellikler başınıza geldiğinde de kısmettir adı.
Biz en büyük hatayı kader kavramını yaratıcının bizimle aynı bakış açısından değerlendireceğini düşünerek yapıyoruz.
Kadere iki açıdan bakmanız lazım. Insan tarafından bakıldığında kader tamamen kişinin elindedir. Kişi kendi kaderini değiştirebilir. Özgür bir iradeye sahiptir. Bu gücümüz olmasa zaten bizi ahirette sorgulama şansı olmaz yaratıcının.
Yaratıcı tarafından bakıldığında ise, kişi ne yaparsa hayatında ne tür degisiklige giderse gitsin, bu önceden Allah tarafından bilinir. Ama müdahale edilmez. Ya da kaderini değiştirmesine engel olunmaz.
Haliyle aslında yapacağımız şeyler belli ama biz bunları değiştirme lüksüne sahibiz. Allah ise neyi degistirecegimizi de önceden bilir. Ancak bize müdahale etmez.
