zihinde tam bir kavram kargaşasının olduğu dönemde zannedilen şeylerdir.
örneğin; okul önlüğünü annesinin mutfak önlüğü sanmak, kaymakamı yoğurdun kaymağı sanmak, evde yokken eşyaların konuştuğunu sanmak, şirinlerin bir gün görüleceğini sanmak... (bkz: ben)
- eğer filmlerde ölürsen gerçekten ölürsün.
- şarkıcılar kliplerinde her gün o kanala gidip aynı, tıpatıp hareketleri yapıyordu.
- diziler bitip ekran donmuyordu. onun yerine oyuncular hareketsizce bekliyorlardı.
- şirinler gerçekti.
ben "kötü" yü kek zannedermişim.ben kek istediğimde bir keresinde annem komsular varken ugrasamamıs ve ben kek istediğimde kötü o kötü demiş bende daha sonrasında kötü diye nitelendirdiğim keki her defasında kötü şeklinde istemişim.