hayat çok tuhaf. bugün bana verilen şeye bakıp bakıp sigara içtim sürekli. o benim en başarılı kaybedişimin sembolü. çok şey kaybettim; cesaret, özveri, güven, tahammül, şükür, vefa, değer... bunları hep içimde tutuyorum. bana bakan kalpsiz diyor. var ama size göstermeyeceğim. çünkü kime insan gibi davransak iki paralık ettiler. o yüzden insanlara karşı güvensiz ve cüretsiz bireyler olduk.
bu dünyada çocuklar ölüyor, insanlar ölüyor, aç kalıyorlar, tacize tecavüze işkenceye maruz kalıyorlar. içip çoluğunu çocuğunu döven mi dersin karısını kocasını aldatan mı dersin hatta ailesini... ne geliyorsa ve gelmiyorsa aklımıza işte binbir türlü oyun dönüyor bu devranda.
ben bu hayatın neresindeyim hala bulamadım. böyle giderse yerim olmayacak. zaten sonra öleceğim. ziyanı yok. mutluluğu hak eden bir kaç insan tanıyorum umarım iyi ve huzurlu bir hayat yaşarlar.
bir kızdan soğumam için 1-okey oynaması 2-kitap okumaması -dolayısıyla- 3-kültürsüz olması yeterli oluyor. istediğim kadar seveyim onda zeka parıltısı bulamayınca isteksiz oluyorum.
Ölümün olduğu bu dünyada gereksiz herşey için üzülmenin saçmalığını idrak edemiyoruz.
Her geçen gün olmadık şeyler düşünüp, planlar yapıyoruz.
Evet, ölüm var deyip geçiştiriyoruz.
Tam anlamıyla idrak edebilen var mı?
Haberlerde onca acıyla karşılaşıyoruz.
Ölen kardeşlerimiz, şehitlerimiz, neden haber biter bitmez yüreğimizden çıkıp gidiyor?
Asıl bizimle kalması gereken acılar giderken, onun yerine malayani şeyler bizimle kalıyor.
Ve bunlarla ömrümüzü tüketiyoruz.
Ne acı..
Sanırım hissizleşiyorum. Zaman geçtikçe, insanlar umudumu sömürdükçe, insani duygularımı sömürdükçe daha da hissizleşmeye başladım. Üzülüp, kızmam ve bağırıp çağırmam gereken yerde sadece boş bakışlarla etrafa bakıp susuyorum.
Merak ''Ya biz alışverişimizi dolar ile mi yapıyoruz? diye akıl verenler. Madem dolar ile alışveriş yapmıyoruz o zaman niye Gezi Parkında dolar yükselince ''Ekonomi çöküyor'' diye millete saldırmaya başladınız. Hadi onu geç. Bülent Ecevite yazar kasayı niye fırlattınız?
