her insan mutlu olamaz
çünkü gereğinden fazla özler dünü,
hak ettiğinden fazla düşünür yarını,
ve hiç hak etmediği kadar bilinçsizce yaşar bugünü
her insan mutlu olamaz
...çünkü gereğinden fazla özler hayatından çıkanları
hak ettiğinden daha büyük umutla bekler hayatına girecekleri
ve asla göremez yanı başındakileri.. *
"ağaçlar arasında bir ağaç, hayvanlar arasında bir kedi olsaydık bu hayatın bir anlamı olurdu.daha doğrusu bu sorunun hiç anlamı olmazdı.çünkü dünyadan bir parça olurduk.bu dünya olurduk, oysa şimdi bütün bilincimizle, bütün yakınlık gereksinmemizle onun karşısındayız.öylesine önemsiz olan bu akıl; işte bizi bütün evrenin karşıtı yapan bu...bu uyuşmazlığın; dünya ile düşüncemiz arasındaki bu kırılmanın temeli, bu konudaki bilinçliliğimiz değil de nedir?"
