Kant'ın felsefesine göre iyilik, hiç bir karşılık beklenmeden yapılan eylemlerin tümüdür. Kant'a göre sevap için yapılan iyilik, iyi hissetmek için yapılan iyilik, acıdığınız için yapılan iyilik; iyilik değildir. iyilik size hiç bir etkisi olmamalı, küçük bir çıkarınız bile olmamalıdır. Ama günümüzde yapılan iyilikerin çoğu "Sevap" çercevesi altında gerçekleşiyor. Ve Kant'a göre bu ahlaksızlıkdır, ikiyüzlülüktür.
iyilik, yüzlerinizi doğu ve batı taraflarına çevirmeniz(den ibaret) değildir.
Asıl iyilik,
Allah'a, ahiret gününe, meleklere, kitap ve peygamberlere iman edenlerin; mala olan sevgilerine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, (ihtiyacından dolayı) isteyene ve (özgürlükleri için) kölelere verenlerin; namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren, antlaşma yaptıklarında sözlerini yerine getirenlerin ve zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda (direnip) sabredenlerin tutum ve davranışlarıdır. işte bunlar, doğru olanlardır. işte bunlar, Allah'a karşı gelmekten sakınanların ta kendileridir.
(Bakara; 177)
sadece iyiliğini düşündüğünüz insanlar kötü düşünerek bencilliklerini ortaya koyar siz de iyiliğiğizle bir bakmışsınız aptal yerinde konmuşsunuzdur. Evet herkesi mutlu etmek zor !
iyilik; yüzlerinizi kah garba, kah şarka döndürmek değildir. esas olan iyilik odur ki: allaha, ahiret gününe, peygamberlere , kitaplara, meleklere iman edesiniz ve yetime, yoksula, yolda kalmışa, yüz kızartıp isteyene ve kölenin hürriyetine tasadduk edesiniz. namazını doğru kılan, zekatını veren, ahdine vefa eden, bir de zor hastalıkta ve harbin şiddetlendiği zamanlarda sabredenler kurtulmuştur. allahtan sakınanlar bunlardır.
iyilik, yapıldıktan sonra unutulduğu müddetçe iyiliktir(yaptığın iyiliği hatırlamayacaksın, bundan üç hafta önce kahvaltıda ne yediğini hatırlamadığın gibi). ve iyilik, yapılmış olan değil; yapılması gereken olarak akılda kaldığı müddetçe iyiliktir.
"Yerli melodramlarda kendisine ilgi gösteren yabancı adamlara 'siz ne kadar iyi bir amcasınız?' diyen çocuklar artık büyüdüler ve onlara şefkatle yaklaşan o amcaların ilgilerinin odağında analarının olduğunu pekala gördüler. Artık bu toplumda da iyi olmanın ve iyiliğin kriterleri çok değişti...iyi olmanın da bir şerefi vardır ve herkes bilinci, ahlakı ve duyarlığı kadar iyidir..." *
