(bkz: özgecan aslan)'ın katledilmesinden sonra hepten sıkı sıkıya sarıldığım ülke. artık türkiye'de yaşamak istemiyorum, bu pisliğin içinde boğulmak gerçekten dayanılmaz geliyor.
tanım: orada doğmuş, ama sonrasında oturumunu iptal etmiş birinin 'yeniden' oturum alma şansının olup olmadığını merak ettiğim ülke.
Bu ülkede ev sahibi olanlar ya da olmak isteyenler asla nakit para ile ev almaz. Çünkü hiç borcunuz yoksa devlet sizden yıllık yüzde 40'a yakın vergi alır, öper.
Genelde bankadan kredi çekilir ve bu borcun yalnızca asgari tutarı ödenir. Bu şekilde bile normal kira ödemekten daha ucuza gelir.
Şöyle ki (bkz: zürih) gibi muazzam pahalı bir şehirde üç odalı (yani 2+1) bir evin kirası 2000 frank ise, banka kredisinin asgarisini ödeme muhabbetiyle cebinizden 1000 frank gibi bir para çıkar ve kâra geçersiniz.
Lakin yine ev sahibi olmak ve bankadan kredi çekebilmek için bankaya yüzde 20 peşinat vermemiz gerekir.
edit: bu hesaplama satın alınmak istenen evin 400 bin frank olduğu varsayılarak yapılmıştır.
bankalarıyla ve zenginleriyle meşhurdur. sebebi paraları dışarı çıkmıyor aksine bankalar sayesinde kat kat kazanıyorlar. yani isviçre otobanında giderken etrafta ferrari lambo falan çok görürseniz hele ki yaşlılar sürüyorsa hiç şaşırmayın dolmetscher söylemişti dersiniz. ayrıca otobanlar da çok fazla radar var. yani istediğin kadar lüks aracın olsun çok fazla basma yeri yok. sessiz, sakin bir ülkedir. üç dil konuşulur. almanyaya yakın kısımlar almanca, fransaya yakın kısımlar fransızca, italyaya yakın kısımlar italyanca konuşur. almanca en çok konuşulan dildir. sonra fransızcadır. italyanca çok az bir kesimde konuşulur. kışın giderseniz dağa kayağa kesin gidin. yazın ise herkes tatile çıkar ülke çok daha sessiz bir hale girer. kafa dinlersiniz. doğa ile iç içesinizdir. göl veya sıcak su kaynaklarında yüzmeye gidin. dağların arasında güzel bir ülkedir.
interrail kullanarak bu yaz gitmeyi ciddi şekilde planladığım ülke. Gitmiş, görmüş kişiler için Luzern dışında en görülesi yerleri hakkında bilgi istediğim bir Avrupa ülkesi.
ülkemi canımdan çok sevmeme rağmen buradaki herkesten, herkesin dengesizliklerinden bıktım, yoruldum. mümkün olsa gidip yerleşeceğim ülkedir, kendisi. kim bilir belki bir gün gerçekleşir.
asgari ücretin 4900 chf, ev kiralarının da ortalama 1200-2000 arası olduğu, buna ek olarak hastalık sigortasıydı, ıvırıydı zıvırıydı derken ayın ortasına doğru elde hiçbir şeyin kalmayacağı paradır.
asgari ücretle tek başına geçinmek imkansıza yakındır. evli olursan ayrı mevzu tabii.
