hiç istanbul' da yaşamadım. çok az yerini biliyorum. o da taksimdir sanırım. istanbul a gidişlerim de 1- 2 günü geçmemiştir.lakin, her ayrılışımda istanbul dan içimi anlatılmaz bir hüzün kaplıyor.. büyülü bir şehir. hüzünlü bir şehir o kadar kargaşasına rağmen. koskoca bir tarih yatıyor. nostaljinin alası orada. kimbilir, belki de çamlıca da, kalamış ta geçen türkfilmlerin den bana herkesin aksine temiz gözükür ,istanbul. ya da ben o kısmından bakmayı tercih ediyorum. o ağaçların altın da ne aşkların yaşandığını, ne hüzünlerin biriktirildiği şimdi ki 70 - 80 yaşında olan dedelere ninelere sormak gerekiyor.. onlar için istanbul kirlenmemiş, kalplerinde ki o eski istanbul dur belki. yaşanmışlığı olan her şehir yaşayan şehirdir. kalabalığı, kirlenmişliği ve çirkinliği bu noktada vız geliyor bana. izmir li olup doğduğumdan beri bursa da yaşayan ama istanbul aşığı biri olarak subjektif görüşüm budur. orada yaşamayıp o kargaşaya girmediğim sürece de benim için istanbul hep temiz kalacak...
dünyada bir şehir,
şehir ki ne şehir
londra,paris,roma
bu çok farklı bir maya
ne doğuda ne batıda
ben asya'dayken
sen avrupa'da
bırakıp gitmemi isteme benden,istesem de gidemem
sevdim bir kere!
yaşamaya devam
istanbul, istanbul neler oldu
yeah istanbul, istanbul neler gördü
her yerden, her şeyden,herkesten bir parça
istanbul, istanbul her şey ortada
dünyanin incisi istanbul-şehrinde,bir sahil kahvesinde
oturdum, bir bardak çay içmeye
insanlar her yerde, her yerde, her yerde, yalnızdım her yerde
sevdiklerim kaldı geriye.
istanbul istanbul olalı böyle p*ç görmedi, kimse benim kadar bu istanbul'u sevmedi tarihmiş, efsaneymiş hiç birini bilmem sade gece çıkarım gündüzü sevmem...
(bkz: mert içgören)
çünkü ;
*istanbul'da kimse kimsenin umrunda değil.
çünkü ;
*ne kadar kalabalık olursa olsun,huzur bulacağın yerler fazlasıyla mevcut.
çünkü ;
* istanbul aşktır AŞK.
sabahın erken saatlerinde martıların pike yaptığı denizini, edip akbayram' ın '' bekle bizi istanbul '' şarkısının arka fonunu oluşturan akşam siluetini, denize komşu inönü stadyumunu, iğne atsan yere düşmeyecek istiklal caddesi' ni sevmektir.
