Son günlerde sanki popüleritesi artmış gibi geldi bana. intihar eden sayısı belki artmadı ama intihar eylemi toplum içinde oldukça fazla konuşuluyor. Bu iyi bişey değil bence.
ölüm karşısında, hayatta ne olursa olsun kifayesiz kalacaktır. bu durumda intahar etmek yerine, hayatta kalmayı tercih ederseniz, cesaret edemediğiniz için yapamadıklarınızı, sonuna kadar cesaret göstererek deneme fırsatınız olacaktır.
intahar isteğinin genel olarak sebebi depresyondur. depresyon bir hastalıktır ve yenmesi mümkündür.
din allah cehennem vs. korkularla da savaşan birinin tercih etmeyeceği bir eylem.
ölümden sonra yaşam olduğuna inanıyorsan ve bunun için cezalandırılacaksan ne gerek var intihar etmeye yaşa acılarını inandığın cennete git.
ha yoksa lakin orası biraz sıkıntı belkide uzun yaşayarak keşfedeceğin şeylerden vazgeçmiş olursun.
belli bir amacı olmalı, mesela öldükten sonrası da düşünülmeli.
30 yaşımdan önce intihar etmeyeceğim
doğum tarihim 5 aralıktan veya 16 aralık ameliyat tarihimden hariç bir tarihte intihar etmeyeceğim.
öldükten önce "kız meselesi/maddiyat/bunalım/depresyon/yalnızlık/ailevi sorunlar/dini boşluk" ya da bilimum her ne klasik bahane varsa hiçbirine tabi olmadığımı net şekilde intiharımdan önce ifade edeceğim.
Ölmeden önce 5 yıldan beri tutuyor olduğum "kendime notlar" defterimi en yakın arkadaşıma postalayacağım.
Öldükten sonra arkamda henüz okula başlamış olan yeğenlerime ve eminin 2 ay içerisinde doğacak çocuğuna para bırakacağım, harici hiç kimseye değil.
java ile yazacağım uygulamayı kiralayacağım serverde çalıştırarak farklı zamanlarda arkadaşlarımın sosyal medya statuslarına göre onlara adıma mail atmasını sağlayacağım, ki beni unutmasınlar.
intihar etmeden önce kedimi floryada sokağa salacağım
hiçbir zaman ne bir kız arkadaşım ne de düşünmeden dertlerimi anlatabileceğim bir arkadaşım olmadığı için (emin kusura bakma) kimsenin şahsına özel mektup, not vs bırakmayacağım. Anne-baba-kardeşler dahil.
ölürken tüm kötülükleri de yanımda götürmek isterdim ne yazık ki bunu yapabileceğim bir yol bilmiyorum.
intiharımın dünyada bir şeyleri değiştirebilmesini umardım ama pek az kişinin umursayacağı bir ölüm olacağı aşikar.
Sosyal medya hesaplarımı kapatmayacağım şifrelerini emin zaten deneyerek bulabilir sanıyorum.
nasıl intihar edeceğimi hala bilmiyorum. veysel 5.kattan atlamıştı sanırım ben kombin yapacağım.
arkamda bıraktıklarıma üzülmeyeceğim, ben öldükten sonra insanların nasıl yaşamaya devam edeceklerini de tahmin etmek zor değil.
Görmek isteğidiğim kişi veya yer, amacım , hayalim yok. ilkokuldan beri günleri sayarım. kötü bir hayat yaşadım diyemem, ortalardayım. umarım öte taraf buraya benzemiyordur. gerisi umursanmayabilir.
kimisi için kaçış, kimisi için cesaret, kimisi içinse kurtuluş. hiç olmak, bu dünyada bir ömür boyu katlanılamayacak acılar yaşamaktan iyidir. korkmayın, sonsuz cehennem azabı diye bir şey yok. boşluk var ya da ne diyim, doğmadan önce ne gördüysen o var. acı yok çıkar bunu kafandan.
Benim için oldukça korkutucu olsa da insanın o son anında ne düşündüğünü merak etmişimdir. Hayatına son vermek isteyen, o son saniyede neyi aklına koymuş olabilir? Geride bıraktıklarını düşünüp, vazgeçme ihtimali olmaz mı? Tabii insan gerçekten ölmek istiyorsa, yaşamak için bahane aramaya gerek var mı emin değilim.
