neden gunah olsun ki diyorum. bana cekemeyecegim kadar fazla yuk verildiyse artik tasiyamiyosam neden gunah olsun. herkes hayatin en azindan bir tarafindan tutunurken benim tutunacak hic biseyim kalmamisken gunah olabilir mi. kronik bir mutsuzlukla 7 yildir yasarken benim sucum ne. cozum yollarinin hepsini denemisken hergun Allaha dua edip yardim istemisken ellerimin bos kalmasinda benim gunahim ne. derdi veren rabbim derman da verecek diye gunler gecirirken derman bulamayisimda sucum nerde. belki gunahtir ama artik bu aciz ruhum cehennem azabinin daha az oldugunu dusunuyor. sondayim...
Bugün farz olmuştur. fatih köprüsünden atlayip beton etkisi ve suda kalma süresini belirlemek için kendini bilime adamaktır aynı zamanda. gerçi bunu size söyleyemicem ama olsun en azından merakımı gidermiş olucam.
yaşadiğim maddi bunalim sonucu bir hayli üzerinde düşündüğüm ölüm şeklidir.
ama bunu yapmak yerine bir çözüm yolu bulmaya çaliştim ve buldum.nacizane tavsiyem bunalimda olduğunuz dönem içersinde hayattan asla kopmayin çikin gezin dolaşin arkadaşlarinizla buluşun. bir de mutlaka sizi dinleyecek ve yönlendirecek akliselim bir arkadaşinizla sürekli irtibatta olun. bu sizi bir nebze olsun rahatlatacak ve rahat düşünmenizi
sağlayacaktir. sakin umutsuzluğa kapilmayin.hayat geç de olsa size istediğinizi verecektir.
korkakların değil cesur insanların yapabildiği şeydir. yüzlerce müzisyen var intihar eden. ve binlerce japon var karnını deşip onuruyla ölen. korkaklar kendilerini incitemez, başkaları tarafından acı çektirtilmeyi severler.
pis nefesleriyle dünyayı boğucu bir hale getiren , o da yetmeyip iyi ve akıllı insanların gırtlağına basan yaratığımsıların, sonrasında enayilik olarak adlandırdıkları eylem . intihar edenler sizin gibilerin boğmalarıyla , gırtlaklamalarıyla yaşamaktansa ölmeyi tercih ediyorlar .
Birçok çeşitleri vardır. Araştırılmadan böyle şeylere kalkısılmamalıdır. Önemli olan intihar etmek değil sonuca ulasabilmektir. Doğru strateji izlemek gerekir.
Saçmalıktır. Hayat her zaman güzel, iyi gitmek zorunda değil. Illa problemler çıkar veya o burun asla boktan çıkmaz. Zordan herkes kaçabilir. Önemli olan o zorlukların üstesinden gelmek. Gelemiyorsan da siktir et. Sana bişey olmasın. *
Bir intihar olayı okuyunca, insana buz gibi ter döktüren şey, pencerenin demirlerinde asılı duran narin ceset değil, intihardan hemen önce o kalpte olup biten şeydir.
kayıptır, benliğin ve duruşun yenilmesidir. geride kalan sorunları çözmez ve devamı bilinmez kimine göre yeni bir başlangıç kimine göre büyük ceza. ancak bir net gerçek varki geride bırakılmış kalpler kırıktır.
azımsanmayacak kişinin girişimde bulunduğu ölümdür bence ama, çoğu kişi de ilk intiharın eşiğinden dönmüştür bir kere. bu da insanı daha çok kendiyle barışık bir hale getiriyor.
o arzuladığınız ölüm, silahı kafaya dayamak... o an, insanın en masum düşüncelere sahip olduğu andır. hayatta neler yapıp neler yapmadığınızı en gerçekçi düşündüğünüz andır, film şeridi gibi geçer hayatınız gözünüzün önünden. ve o tetiği ateşlemeden hayatta neler yapıp neler yapabileceğiniz gelir aklınıza. hayalleriniz gelir, o en masum hayaller. sonra da düşünürsünüz ki hayat yaşanılası bir yer aslında.
yaşanılacak şeyler var deyip vazgeçersiniz bu girişimden, ertesi gün ise yine aynı alışılmış sıkıcı şeylerle hayatınızı sürdürürsünüz. kısır döngü şeklinde devam eder yine.
canlıların özünde var bu hayatı devam ettirmek. sonrasında da sosyoloji bilimi, psikoloji gibi kavramlar ortaya çıkmış. ne gereği var aslında diyor insan; silahı ateşlesen her şey son bulacak.
