“Kim ne derse desin, mutlu insanın en mutlu anı, uykuya daldığı andır ve mutsuz bir insanın en mutsuz anı, uykudan uyandığı andır. insan hayatı, bir tür hata olmalı.”
Schopenhauer
"en" huzurlu olduğu andan bahsediyorsak bence kendini gerçekleştirdiği an olabilir. idealler, planlar, hayaller tümü gerçekleştiğinde ve seksenine geldiğinde; "elimden geleni yaptım" diyebilirsem benim için huzur o an tecrübe ettiğim bir şey olur. bunun dışında heb kahır. heb kan ter.
wc'ye yetiştiği andır.
elini yıkadığı andır.
ev temizliğini bitirdiği andır.
çocuklu misafirin gittiği andır.
eşin annesine gittiği andır.
çocukların üni. kazandığı andır.
çocukların üni. bitirdiği andır.
borcun ödenebildiği andır.
- sokakta görüp çağırdığım bir kedinin kendini sevdirmek için yanaştığı an.
- bir müzik ya da podcast açıp bir şeyler çizmek için elime kalemi aldığım an.
- kışın giyilen kalın çorapları sene içerisinde ilk kez giydiğim an (kasım civarı oluyor genelde).
- "üretken" geçirdiğime inandığım bir günün sonunda başımı yastığa koyduğum an.
5 saniye sonra ölebilirim hissini yaşamak.
Gam keder koşturma mücadele aşk acısı zart zurt. Hepsi bir anda çekip gider bu his ile.
Zira anlarsın o an. Herşey ansızın sona erebilecek kadar değersiz.
