Çok metafizik bir olay değil aslında ama bir iğneden bir ipliği 300 metre öteden geçirmeye benZiyor artık. Hissettiğiniz, düşündüğünüz şeyi insanlara aksettirmek=iletişim. Kolay görünüyor değil mi?
iletişimin ilk adımı davranış. Dünyadan uyduyu fırlatıyorsun ama o uydu atmosferi bile geçemiyor çoğu zaman. Özensizce fırlatılmış bir uydunun o atmosferi geçme şansı yok. Ama atmosferi geçtikten sonra da sizin kontrolünüzde değil. Bir yerlere çarpmadan o uyduyu destinasyonuna ulaştırabilmek mesele. Artık türlü duvarlar, kalıplar ve incelikler var. Sen pamuk şeker gönderiyorsun, o balgam olarak ulaşabiliyor muhatabına. Bunu engelleyemiyorsun.
Ne anlatıyom ben ya gece gece kafa açtım başlık da pek bir meymenetsiz.
insanları seçim şansı olmadıkları durumlar için yargılamak ayrıca sadece ve sadece insan olarak yaşamayı reddetmek bir kuruma, bireye, yani herhangi bir şeye bağlı olmak zorunda hissetmek .
bencillik. herkes herseyden once kendi cikarlarini ve kendi tatli canini dusundugu icin en yakinindan bile kostek olan cikabiliyor. sonra birgun mutlaka herkes kendisini yapayalniz hissediyor.
