herkes bir sırdaş arar hayatında. ancak ufak sırlarını paylaşırlar, ya da en büyük sırlarını paylaşmazlar. çünkü insanlar sırları sayesinde yaşadığını hisseder, belki de insana yere bastığını hissettiren başkalarından sakladıklarıdır.
dikkat ettim de, sırları olmayan insan her daim bir sır arayışı içindedir. sırlarını paylaşma ihtiyacı duyduğu bilinen bir insan, sır sahibi olmak için büyük çaba harcamaktadır. sanıyorum insanlar saklamaktan bıktığı, artık saklamaya gerek duymadığı sırlarını paylaşma ihtiyacı duyuyor. başka birine anlatarak onda kendinden bir ipucu bırakmayı seviyor. bu sayede üzerindeki fazla yükten kurtuluyor ve daha anlamlı sırlar için yer açıyor.
sonuçta sırlar kişiliğin en saf halinde ortaya çıkan, kendini toplumda ele vermeye sebep olabilecek yaşanmışlıklardır.
özetle, insan sırlara ihtiyaç duyar, ancak eskidiğinde paylaşır. insan yalnız olduğunu hissetmelidir, aldığı her nefesin kendine özgü olduğunu bilmelidir ki çevrede olan, olup biten herşeye karşı savunma mekanizması olduğunu düşünebilsin.
insan tanınmaktan çok tanınmamak ister sanki bu davranışları sonucu gözlemlenebilen. işte burada sırlar devreye giriyor, herkesten sakladığı, sadece kendi ile paylaştığı, kendini tek başına hissettiren. oysa incelemiyor muyuz insanları toplum içinde, sanki bir birey olarak yalnız çözdükte.
insanlar bir şeyleri sadece kendileri bildiği zaman kendilerini sorumlu ve iyi hissederler. sır saklamak zordur. her ne kadar kendi sırrın olsa da. en yakınıyla sırrını paylaşır insan. her paylaştığında biraz daha benzer paylaştığı kişi ona. biraz daha ondan bir parça olur. bazıları da hiç tanımadıklarına anlatır. utanırlar yaşanmışlıklardan. bir daha hiç görmeyeceği birine anlatır. belki o kişi de onun sırrı olur. belki kimse kalmamıştır yanında sırlarını duymayı hakedecek. dinlemek isteyecek. işte o zaman yeni insanlar arar insan hayatında. her yeni arkadaş yeni bir sırdır. sırlar insanın zayıf noktalarıdır. anlatıldığı anda sır olmaktan çıkarlar. sır bir kişinin bildiği gerçektir. ortak bulamazsın bu yükü seninle taşıyacak. senin sırrın senin yükündür. içinde patlar insanın. gidip boş bir yerde bildiği her şeyi haykırmak ister bazen insan. başka biri kendi sırrını yüklemeye çalıştığı zaman daha bir ağır gelir. kimi zaman tutamayız ağzımızı. farketmeden söyleriz. saklayamayız kendimize ait olmayan o sırrı. her insanın kendisinin bile farkedemediği büyük bir sırrı vardır.
(bkz: iki kişinin bildiği sır değildir)
her insanın kendi içinde olan saklısı vardır. olmalıdır da. bazı şeyler kişide gizli kalmalıdır, bir özeli olmalıdır. işte o bilmediğimiz sırlar yüzündendir kimseyi tam olarak tanıyamıyor oluşumuz.
