yaşanmışlık arttıkça olgunlaşır. çok şey görüp geçiriyorsunuz. kırıyor, kırılıyorsunuz. sevdiklerinizi kaybedip, kazık yiyorsunuz. bazen atıyorsunuz da. iş hayatı, sosyal hayat, mücadele derken bir bakmışsınız her şeyi sükunetle karşılayan, herşeyin mümkün olabildiğini bilen, çok da şaşırmayan biri olmuşsunuz. artık adına yorgun mu dersiniz olgun mu bilmem...
Öncelikle küçük yaşlarda anne veya babasını kaybederse o noktada olgunlaşma süreci yaşa bakmadan başlamış olur. Bir tarafı eksik kalmıştır. Hiç bir zaman tam anlamıyla mutlu olamayacaktır. Yaşıtları anne babası ile kavga ederken, o içinden hep ağlar. Büyür, okullar biter, evlenir belki çocukları olur ama hep eksik.. Bunların hepsi erken olgunlaşmaktan. Kimse erken olgunlaşmasın..
Bağışlamayı öğrendikçe olgunlaşıyoruz bana kalırsa.
bağışladıkça kalbindeki yük hafifliyor insanın, son yıllarda bunu adet edindim. karşıma çıkan her insan bir farkındalık bırakıyor ve insanın, salt sahip olmak isteyen, gördükleri ve duyduklarıyla yetinen ucuz bir yaratık olduğu idrakiyle aradığım huzura bir parça sahip olarak devam ediyorum yaşamıma.
Kendinle yetenmeyi öğrendiği zaman, affetmenin erdemliğine ulaştığı zaman, hiçbir şeyin sevgiden daha üstünde olmayacağının farkına vardığı zaman, sevdiklerinin değerlerlerinin ve kendi değerinin herşeyin üstünde olduğunu fark ettiği zaman, yaşadığı sıkıntılar ile sevdikleri ile birlikte mücadele ettiği zaman ve paranın bazen yetmediği durumların olduğunu da gördüğü zaman olgunlaşır.
'Sizin hiç babanız öldü mü
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı.'
Cemal Süreya
Ahlak duygusunu benimsediğinde..
Empati yaparaktan bu işin üstüne gidebilir. Ve görecektir ki saygı bu dünyadaki en güzel huydur. Kavgaları bile dizginleyen insanların tekamüle ermesidir.
