beslenme çantası ama içinde hayat bilgisi dersi deneyi için beslenen tatlı bir kertenkele ile. statü farkı değil de ilginçlik boyutu farkı kazandırabilir.
sümük evet sümük ilkokulda statü farkı yaratıyordu.sümüğü ağzına kadar gelenler bir grup burnunda donmuş sümük ayrı bir gruptu her zaman.bir de birileri vardı ki sümüksüzler.
Ortaokulda bir arkadaş çıtır çıtır uç yer "bu bende alışkanlık yaptı, en lezzetlisi de 0.7" falan derdi. Sonra bu arkadaş en erken sigaraya başlayan da o olmuştu. kendi içinde fark yaratmış ve kızların dikkatini çekmişti.
-lcw'den giyinmek.şimdi bakmayın bit pazarı gibi dandik ve ucuz mallarla milleti kandırdıklarına.bizim zemanımızda pek bi değerliydi.
-ip.bildiğin, baya halat olur ya hah işte o.ilkokuldayken ip atlardık sınıfın tüm kızları olarak bizler.işte pek bir level atlatırdı o halat milletin gözünde.
-bir de parfüm kokusu.'manyak mısın lan, niye ki?' diye soracak olursan; bizim sınıfta kokana bi kız vardı.gizem diye manyağın biri.piskopatlık derecesinde de herşeyi barbie'li, parfümlü ve pembeydi.hatta hiç unutmam, defter falan kaplarken bizler, bu gider barbie baskılı, onun üstüne şaffaf kap, yine onun üstüne barbie etiket ve en sonunda da parfüm sıkardı.hala söverim kendilerini.
-monami.hele bir de 48'liyse.
sizi diğerlerinden farklı yapan, sahip olunan şeylerdir.
Kitap: o yıllarda sınıfta acayip bir kitap okuma yarışması vardı, hergün elinde değişik kitap görülen kişi kitabını bitirmiş demekti, müthiş bir ilgi görüyordu. Kimsenin o yaşlarda yalandan okuma gibi çakallık yapma gibi bir düşüncesi de yoktu; herkes öğretmenini seven birer melekti. Bir yılın sonunda vaadedilen kokulu kalemleri ben kazanmıştım, başında olduğu gibi sonunda da ilgi odağı olunmuştur..
Bilgi: ansiklopedi karıştırmanın sınıftaki faydasıdır. Öğretmenin yeni kelimeler yeni konular hakkındaki söylediklerine ilk yorumu yaptırır, sınıfta gözleri size çevirir; hatta daha ileri statü olarak bazen öğretmenin bilmediği veya olası yanılma durumlarını bile düzeltir. Okul sizi konuşur..*
Kalem: elbette ilkokulda en fazla karizma kazandıran nesnelerdendir. Kimsenin kullanamadığı veya bir iki denemede ucunu kırıp bıraktığı uçlu kalemleri kullanabilmek.. O zamanlarda en ince uçluyu kullanabilen statüyü uçurmuş oluyordu; günün birinde mühendis abisi olan bir arkadaşımız 0.1 uçlu getirerek resmen statüsünü geri alınmayacak üzere korumuştu..
bizim zamanımızda beyblade'lerdi. bizler gidip cipsten çıkan küçük topaçımsı ama topaç olmayan nesneleri döndürür hangisi önce durursa o kaybederdi, öteki yandan adamın maşallah çekmeli itmeli kocaman beybladei vardı ve bizim topaçımsı cisimlerimizin üstüne atar, kırardı. ühühü yine ağlaşıp kaçışırdık.
ayrıca "olm onun metalden yapılma beyblade'i var lan" efsanesi dolanırdı, nitekim hiç göremedim o metal beyblade'i.
