sanki son olacakmış gibi hissettiğiniz ama bittikten sonra üzerine binlerce kişiyle beraber olduğunuz zamanında son diye düşündüğünüz için şimdilerde gülümsediğiniz kişidir.
ciddi anlamda yeri farklı olan sevgilidir. bunu meydana getiren toplumdaki " ilk sevgililer unutulmaz " lafı mıdır yoksa insanın ilk defa birisine karşı böyle farklı şeyler hissetmesidir kocaman bir bilinmeyendir kanımca. genelde biraz ufak yaşlarda sahip olunur zaten kendisine, gizli gizli parkta buluşmalar ve kağıda yazılmış notlarla iletişim vardır. belkide bunların katmış olduğu heyecan yüzünden unutulmazlar. genelde de saçma salak bir neden için biter aranızdaki bu ilişki. belki yıllar sonra denk gelirsiniz fakat onu görünce hala kalbiniz deli gibi çarpar, başınız döner.... gidip bir halini hatırını sorsam mı diye düşünürsünüz fakat yapamazsınız genelde... belkide o çoktan unutmuştur sizi ve başka denizlere yelken açmıştır...
kimseyi istemezsiniz ondan başka ,
dünyanın en güzeli bile gözünüze çirkin gözükür ,
içiniz gider her konuştuğunda , en ufak hareketinde ,
onun en ufak canının yanmasında sizin canınızdan can kopar ,
ona dokunmak cennettir sizin için ,
onsuz bir dünya olmayacağını , olsa da sizin içinde olmak istemeyeceğinizi düşünürsünüz...
ama bu kadar sevebilmek için dünyayı tanımamak , pisliklerini daha görmemek yada görseniz de anlamamak lazımdır.
o yüzden ben bunları yaşadığımda 13 yaşındaydım. şimdi o kız , benim normal arkadaşım. farklı bir şehirde ve facebook vasıtası ile senede 1 yada 2 kez "naber , nasılsın" muhabbeti dönüyor. başka hiçbirşey yok.
her gördüğümde gene heyecanlanıyorum halen , aradan 12 sene geçmiş. ne kadar çok , ne kadar saf sevmişim o zaman anlıyorum. ama o kadar farklıyız ki... bırakın sevgili olmayı , arkadaş olarak bile çok zor anlaşabilecek iki insan olduk çıktık. o doktor ben mühendis...
büyüdükçe görüşlerimiz farklılaştı , düşüncelerimiz değişti , ailelerimizin denk olmadığı anlaşıldı , inançlarımız farklılaştı , değer yargılarımız bile tamamen değişti. büyüdükçe , o güzel duygularımız değişti ; art niyet beslemeyen duygularımız öldü , para ve şartlar işin içine girdi. çünkü topluma ayak uydurduk...
Bütün duyguların bir telefonla canlanıvermesine vesile olan sevgilidir. Sene 2002, ilişki bitmiş. Sene 2010, 8 sene sonra tekrar görüşmüşüz. Sene 2013, vapur iskelesinde aniden karşılaşma. Sene 2014, seni çok özledim nameleri. 12 sene geçmiş be kadın, ne istiyorsun hala benden? Ben istanbul'a taşındım, sen mersin'de kaldın. Sonra ankara'da denk geldik görüştük. Orada okuduğunu söyledin. istanbul'da yaşadığımı da öğrendin. aramayalım artık birbirimizi diye karar aldık dimi? Sonra sen istanbul'a geldin ankara'dan. Vapur iskelesinde karşılaştık bir gün. Nişan yüzüğümü gördün parmağımda. Paramparça oldun. Sonra ben ayrıldım nişanlımdan, aldattığı için. Zaten senden sonra hangi işim düzgün gitti ki? Bir yerden bir şekilde duydun, öğrendin bunu da ve ulaştın hemen bana. Dedin ki "ben istanbul'dayım artık, yerleştim buraya. Görüşelim." sana yine beni aramamanı söyledim. Tamam dedin ağlamaklı. Şimdi ben yine gidiyorum. Benim için geldiğini söylediğin istanbul gibi, gelecek misin oraya da en güzel duygum; hayallerimizin şehrine, en huzur bulduğumuz yere?
ne olursa olsun mutlaka bilimum arkadaş listesinde, rehberde bir yerlerde kayıtlıdır. bir gün evlenir ve bakarsınız, çocuğu olmuş, kaç yıl geçmiş aradan ve evrime inanmaya başlarsınız.
neler yasarsaniz yasayin sizdeki yeri hep ayri olandir. tabi kisisel tavsiyem bi hafta ciktiginiz birini ilk sevgili olarak gormemeniz, gercekten sevgili olmanin tadini ilk veren kisidir ilk sevgili.
