ilk buluşmalarda tepkisi ne olur acaba diye kararsız kalıp sesimi cıkarmadıgım daha sonrada hesabı bana ödetmeyecegini anlayınca park cay bahçesi gibi pek masrafı olmayan yerlere gitmek icin tuttururdum ama samimiyet ilerledikçe sen ben ayrımı da olmuyor o ödemiş ben ödemişim hic fark etmez.
"Hesabı ödemem ama kendi yemeğimin parasını öderim." Diyerek aralarında olabileceğim kızdır. Sonuçta evli değiliz, bütçemiz ortak değil. Niye benim paramı ödüyor ki? Ama dostlarımlayken kafama eser öderim hesabı, o ayrı.
doğrusunu yapan kızdır.
benim de yemek ısmarlamışlığım oldu.(düzgün zihniyetli insanlara) karşısındaki ısrar ederse cüzdanı koyar yerine. hesap ödemek bir jesttir zorunluluk değil. ilişkinin ileri safhalarında para hesabı yapılmaz zaten.
(bkz: erkeğe muhtaç olmayan kadın)
bir kız arkadaşımdan aldığım tespite göre kızlar da bu konu da çok kararsızlık yaşıyorlarmış.
hiç hesaba karışmasa erkeğin ödemesini beklerse beleşçi bir kişilik olarak, koca parası avcısı olarak görünmekten çekiniyor. bu yüzden ödemek istiyor.
aksini yapmaya çalışsa yani beş liradan birer kahve içmişsinizdir. altı üstü beş lira. onu ödemek için çok diretse bu seferde beş liranın büyük para olduğunu düşünen bir fakir olarak görünmekten çekiniyor. o yüzden çok da ödemek istemiyormuş.
Bende ödemeye kalkmıştım. Ama yanımda kardeşim vardı ve o içecek istemişti benimkinin yanında. Ondan sonra 'koy o parayı cebine bidaha görmeyim' gibi tepki verince kasiyere parayı uzatmıştım..
abartılmaması gereken normal bir kızdır.siz erkek olarak onun o masaya oturabilmesi için kendisine güven vermişseniz işin kağıt kısmının da kendisinde olmasını istemesi doğal bir haktır.kolay değil azizim böbrek elde kelle koltukta bir erkeğin masasına oturmak konuşmak bırak 3 5 ödesin/ ödeyelim yani.kalbini kırmadığınız sürece ikinci buluşmayı da gerçekleştirirsiniz.
