üniversite 21-22 yaşında bitti diyelim (iki yıllık)
askelik 1 sene oldu mu 23 yaş
eee azcık eğleniyim hem bu arada kız bulayım dedin yaş oldu 24
1 sene nişan tanıma hazırlık yaş oldu 25 evlendin
1 sene borç batağı evlilik nedeniyle oldun 26
1 sene evliliğin nimetleri desen 27
cocuk lazım cocuk yap oldun 28
oğlan büyüdü desen 25inde evlencek olsa sen olcak 53 yaşında olacaksın o yüzden ideal 25 niye uzunca anlattım bende bilmiyorum.
26 yaşındayım 27'e gidiyorum hiç evlenmek falan aklımdan geçmiyor.
bi de aradığım kızı nasıl bulayım çok zor:
uzun boylu olacak.
ilime bilime iligisi olacak, araştırmayı sevecek, sorgulayacak.
kültürlü olacak, kim 500 milyar ister de 16 milyarı zorlamalı.
mangal yapalım dediğimde "tamam ben salatayı hazırlarım sen mangalı yak" diyebilmeli.
oyun konsollarını ve oyunculuğu sevmeli. beraber oyun oynayacağız ne sandın?
hayvan sevgisi olmalı. hayvan sevgisi olmayanın insan sevgisi de olmaz.
biraz da ilgi, şefkat, sadakat bu kadar.
nasılsa böyle biri çıkmayacak bekar kalmaya devam.
kişinin olgunluğu ve yaşayışına, yani dış etkilere göre değişecektir. fakat ortalama bir yaştan bahsedecek olursak, sanıyorum ki erkek için 20-23 arası, kadın içinse 18-21 arası ideal geliyor. elbette bu yaşlar kişilerin yaşamına göre değişebilir. ortalama standartları düşünüyorum.
herkes olgunluğa erişmeye değinmiş, karakterin oturmasından bahsetmiş. ben böyle düşünmüyorum. yani kişilik ve karakter tam anlamıyla oturmadan bence evlenilmeli. insanlar beraber büyümeli, bir arada yaşamalı. karşılıklı tanışarak yetişmeli. saygı ve hoşgörü bu birlik zamanında henüz karakter olgunlaşmadan şekillenmeli. ancak böyle gerçek manada beraberlik gelir. çünkü oluşturulan zemin birlikte inşa edilmiştir.
yani 35 yaşında artık keskin çizgiler varken kendisine göre parça bulmak, bir nevi enzim-substrat gibi yani yapboz parçası gibi bir birliktelik. ben bunun yerine henüz iki taraf da kendi hal ve durumlarını net olarak belirlememişken, sınırları net değilken oluşan beraberliğin ortak zeminini daha kuvvetli buluyorum.
o 35 yaşına gelen olgun ve karakteri oturmuş bireyler birlikteliğin tadını gerçek manada kavrayamayacaklardır. onlar için evlilik artık vakti gelmiş bir görevdir. adeta yalancı beraberlik. bu insanlardır kendilerine ev düzeni ayarlayan, kurallar oluşturan. bunlardır belirli disiplini bulunduran, anlaşma ile evlenen. yani zemin fedakarlık ve beraberlik zemini olmuyor bu şekilde, kurallar bütünüyle beraber yaşama oluyor daha çok. bina edilen 2 temelin birbirine uyumu ön planda.
ben bunu sevmem, sen onu sevmezsin. şu yapılmasın evde, haftada 2 gün bu yapılacak. şu kadar yardım edeceksin, haftada bu kadar arkadaşlarımla buluşabilirim gibi..
oysa genç ve toyken, elbette doğru bir evlilik söz konusu, insanların henüz daha saf ve narin olduğu dönemde yapılan o evlilik öyle mi? 2 zemin ve algı yerine tek zeminde paylaşılan hayat. insanlar sınırlarını yaşadığı kişilere göre çizer. bu da şahane bir mutluluğa ve birlikteliğe ulaştırır. beraber bir zemin ve temel atılır. böylece algılar da birbirlerine göre şekillenir, aşk 2 kişiyi birler.
olgun adam için bunların bir değeri yoktur. görevi gereği kendisini nasıl memnun edeceğini düşünür çünkü zaten 'artık zamanı gelmiş bir iş'tir evlilik.
edit: tıbbiyeli ablam 21'inde evlendi, tıbbiyeli şahsım da muhtemelen 22'sinde evlenmiş olacak.
