anneanne ve babaannelerin yapmada cok iyi olduklari.
yemege gittiginde genellikle yapilan. dun gittim iclikofteydi menu. bugun ogleleyin yemege 30 kisi davetli ve menu kofte. o degil de bulasiklari cok pis.
Gaziantepte kıymayla yapılırken, aynı adlı benzerini kayseri de sade bulgurla yaparlar. içine de elli kuruş koyarlar. Buluna şans getireceğini söylerek çocukları yemeğe teşvik ederler. Bir oturuşta 50 tane yediğimi bilirim. Ama yine de 50 kuruşu bulamadım. Şans işte.
bütünüyle yapması saatler ve yine bütünüyle yenmesi saniyeler alan güzelim yiyecektir. Hele ki yapmayı bilen biri tarafından ustalıkla yapıldıysa tüm günü varlığıyla keyiflendirir. Kalorisi de bir bu kadar güzel olacaktır.
bugün, bulgurlu dış hamuru için bir iki püf nokta keşfettiğim köftedir. şimdi efem, ince bulguru leğenimize boşaltıyoruz. üzerine bana daha önce tarif edildiği gibi kaynamış suyu kesinlikle dökmüyoruz. bak bunun büyük bir yanlış olduğunu fark ettim. hafif bulgurlar ıslanacak kadar su ilave ediyoruz. bulgur kadar da irmik ekliyoruz. bir yumurtanın sadece beyazını ve iki çorba kaşığı kadar da un ilave ediyoruz. ve en az yarım saat yoğuruyoruz. yoğururken hamur kurudukça kaynar sudan ilave ediyoruz. ama az çok az. ıslanacak kadar. tekrar yoğuruyoruz, tekrar su... bulgurlar bir birini tutacak kıvama gelene kadar bu işlemi devam ettiriyoruz. bunu anlamak için hamurdan bir parça koparıp köfte şekli vermek gerekiyor. eğer kolayca şekle giriyorsa tamamdır. burada yine bir püf nokta var. çiğ köfte yoğurur gibi biraz uzunca ve bulguru eze eze yoğurmanız gerekiyor. o zaman şekle girmesi kolaylaşıyor. çocukların oyun hamuru gibi olacak yani.
iç malzeme için birkaç püf nokta: yağlı kıyma kullanırsanız* lezzeti birkaç misline çıkarırsınız. ve bol soğan doğramalısınız. ceviz eklerseniz de güzel olur. ama iç malzemeye lütfen salça koymayın, lezzetini öldürürsünüz. bol baharat ve renk vermek için kırmızı biber tozu kullanmalısınız. köfteleri kızartırken * dışını yumurtaya batırdım açılmasın diye, bayağı işe yaradı.** afiyet olsun.
