birleşmiş milletler'e yazdığı mektupta filistin'in bağımzılığı konusunu işlemiş olan başkan.
Miraflores, 17 Eylül 2011
Ekselansları Sayın Ban Ki-Moon
Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri
Sayın Genel Sekreter, dünya halklarının saygıdeğer temsilcileri,
Bugün, bu ortamda, dünya üzerindeki tüm halkların temsilcilerinin bir arada bulunduğu bu büyük forumda, Filistin Hükümeti'nin tanınmasına Venezuela'nın verdiği tam destek hakkındaki sözlerimi Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'na ithafen, onlar karşısında vurgulamak için söylüyorum: özgür, egemen ve bağımsız bir ülkeye dönüşmesinin Filistin'in hakkı olduğunu ve onu desteklediğimizi sizlere bildirmek isterim. Bu sözlerim, çok uzun yıllardan beri türlü acıları ve dünyanın tüm cefalarını sırtlamış olan bir halkın tarihi adalet ihtiyacına istinaden yapılmış bir hareketi temsil etmektedir.
Büyük Fransız filozofu Gilles Deleuze, 'Arafat'ın Büyüklüğü' ismindeki o unutulmaz yazısında, “Filistin davası, bu halkın acı çektiği ve çekmeye de devam ettiği ilk ve en önemli adaletsizlikler düzenidir'' diyerek gerçeği tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermiştir. Ve ben, Filistin Davası'nın, aynı zamanda sürekli ve vazgeçilmez bir direnişi temsil ettiğini, bu tavrın şimdiden insanlık durumunun tarihi hafızasına yazıldığını ekleme cesaretini de gösteriyorum. Toprağa duyulan en derin sevgiden doğan bir direniş iradesidir bu. Filistin'in susmayacak seslerinden biri olan Mahmut Derviş, bize bu duygudan ve bu aşkın yarattığı vicdandan şöyle bahseder:
Hatırlatmaya gerek yok
Carmel Dağı içimizde
Kirpiklerimiz üzerinde uçmakta Galilee'nin tozu toprağı
"Ona doğru bir nehir gibi akarım!" deme
Ülkemiz iliklerimizdedir, ülkemiz canımızın canı.
Filistin Halkı'na yapılanların soykırım olduğunu kabul etmeyen herkese karşı, Deleuze tereddütsüz bir açıklıkla şöyle ifade etmektedir:''Başından sonuna kadar, söz konusu olan, sanki Filistin Halkı hiç var olmamalıymış gibi davranmakla kalmayan, aynı zamanda bu halkın sanki hiçbir zaman varolmadığını öne süren bir tavırdır''. Bu soykırımın özünü temsil eder: bir halkın var olmadığı hükmünü vermek; onların varolma haklarını reddetmek gibi bir şeydir.
Bu açıdan, büyük ispanyol şairi Juan Goytisolo etkili konuşmalarından birinde,israil sağının Judea ve Samaria diye adlandırdıkları Batı Şeria topraklarının incil'de israil Halkı'na Vaadedilmiş topraklar olduğu, bu topraklar üzerinde doğmuş ve halihazırda yaşayan insanları tahliye yetkisine sahip oldukları noter huzurunda otoriteler tarafından onaylanmış bir sözleşmede yazılı değildir''demektedir. Bu sebepten ötürü, Orta Doğu'daki çatışmaları çözmek, Filistin Halkı'na adalet götürmek bir gerekliliktir, hatta şarttır; bu barışı fethetmenin tek yoludur.
Asıl üzücü ve öfke verici olan, tarihte daha önce soykırım acılarının en kötü örneğini yaşamış bir halkın şimdi Filistin Halkı'nın celladı haline gelmiş olmasıdır; asıl acı verici olan Holokost mirasının artık Nakba'ya dönüşmesidir. Siyonizmin, antisemitizmi kendi ihlallerine, suçlarına karşı çıkanlara şantaj yapmak için kullanmaya devam etmesi oldukça rahatsız edici. israil, pervasızca ve alçakça kendi kurbanlarının anılarını kullandı ve kullanmaya devam ediyor. Ve Filistin Halkı karşısında şahsi dokunulmazlığını koruyabilmek için bu oyunu oynuyor. Bu bağlamda, antisemitizmin, Arapların katılmadığı bir batı yani Avrupa sefaleti olduğunu söylemek yersiz olmaz. Ayrıca Sami ırkına mensup Filistin Halkı'nın, sömürgeci israil hükümetinin etnik temizliğinden muzdarip olduğunu unutmamamızda fayda var.
Beni doğru anladığınızdan emin olmak istiyorum: antisemitizmi reddetmek başka bir şey, barbar siyonizmin Filistin Halkı'na dayattığı apartheid* rejimini pasif kalarak kabul etmek başka bir şey. Etik bir bakış açısıyla ilkini reddedenlerin ikincisini kabul etmeleri gerekiyor.
Burada hatırlatmayı gerekli bulduğum bir konu daha var: siyonizm ve yahudiliği karıştırmak kötü niyetliliği de içinde barındırır. Yıllar boyunca Albert Einstein ve Erich Fromm gibi sayısı pek de az olmayan yahudi entellektüeller bizi aydınlatmayı kendilerine görev edinmişlerdi. Ve bugün, israil'in içinde bile siyonizme ve onun suç ve terör uygulamalarına karşı olan vatandaşlarının sayısı da gün geçtikçe artmaktadır.
Bunu tüm harfleri heceleyerek söylemekte fayda görüyorum: siyonizm, bir dünya görüşü olarak, tamamen ırkçılıktır. Bu inkar edilemez kanıtlar, Golda Meir tarafından korkunç bir alaycılıkla yazılmış şu sözlerle daha net anlaşılabilir:''işgal edilmiş toprakları nasıl geri verebiliriz? Onları geri verecek kimse yok. Filistin Halkı'na benzer bir şey yok. Bu insanların düşündükleri gibi bir şey değildi, Filistinliler diye adlandırılan insanlar yoktu, kendini Filistinli sanan insanlar var. Biz geldik, onları ülklerinden attık. Onlar var olmamıştı zaten.''
Şunu hatırlamak çok önemli: 19. yüzyılın sonlarından itibaren, Siyonizm, Yahudi Halkı'nın Filistine geri dönüşü ve kendi devletlerini kuruşları olarak algılandı. Bu yaklaşım, önceleri Fransız ve ingiliz sömürgeciliğinin işine geldi daha sonra da Yanki Emperyalizmi'ne yaradı. Batı her zaman Siyonistler'in Filistin'i askeri anlamda işgal etmesini destekledi ve onları bu konuda yüreklendirdi.
1917 tarihinde yayınlanan Balfour Deklarasyonu'nu tekrar tekrar okumanızı öneriyorum: ingiliz Hükümeti, Yahudi Halkı'nın Filistin'de ulusal bir eve sahip olabilmesi için resmi olarak söz verdi, fakat bu şekilde de orada yaşayan ülke sakinlerinin varlığını ve isteklerini de tamamen yok saydı. Ancak şunu da eklemekte fayda var ki, siyonizm o topraklar üzerinde tam ve özel mülkiyet iddiasına başlayana kadar, Kutsal Topraklar üzerinde Hıristiyanlar ve Müslümanlar barış içerisinde yaşıyorlardı.
XX. yüzyılın ikinci yarısında, Siyonizmin Filistin'i işgali esnasında ingiliz sömürgeciliğinin getirdiği avantajlardan faydalanarak yayılmacı planlarını başarıya ulaştırmaya başladığını da unutmamak gerekir. ikinci Dünya savaşı’nın sonlarına doğru, ülkelerinden ve aynı zamanda tarih sayfasından çıkartılmalarıyla birlikte Filistin Halkı’nın trajedisi giderek daha da kötüleşti. 1947 yılında, aşağılık ve yasadışı bir BM kararı olan 181 No'lu Karar, Filistin topraklarına girip orada bir Yahudi Devleti, bir Arap devleti ve Uluslararası kontrol altında bir alan daha (Kudüs ve Belem) kurmayı öneriyordu. Utanç verici olan ise Siyonizm'in toprakların yüzde 56’sında kuracağı Devletin garanti altına alınmış olmasıydı. Aslında bu karar uluslararası hukuka aykırı ve pervasızca alınmış bir karardı ve o topraklardaki Arap çoğunluğu gözardı edilmişti: halkın özgür irade hakkı bir ölüm mektubuna dönüştü.
1948 yılından bugüne kadar, Siyonist Devlet, müttefikinden yani ABD’den de destek alarak, kanuna aykırı stratejilerini Filistin halkına uygulamaya devam etti. Bu durum, koşulsuz bağlılığın israil tarafından yönlendirildiğini ve ABD'nin Ortadoğu için uluslararası politika geliştirdiği gerçeğini açıkça gözler önüne sermektedir. Bu sebeple de büyük Filistinli ve evrensel bir vicdan olan Edward Said, ''ABD'yle ittifak üzerine kurulmuş herhangi bir barış, siyonizmin iktidarına karşı durmaktan çok, onu güçlendiren bir barış olacaktır'' demiştir.
Şimdi israil ve ABD’ye karşı transisyonel iletişim kanalları üzerinden tüm dünyayı Filistin’de, -Said’in kelimeleriyle- gerçekte neler olduğuna ve olmaya devam ettiğine inandırmaya çalışıyoruz, ama bu sömürgeciliğin ve emperyalizmin damgasını taşıyan politik bir çatışma. Orta Doğu’da değil, Avrupa’da başlayan bir çatışma.
Bu mücadelenin özünde ne vardı ve bundan sonra ne olacak?: Filistin gözardı edilirken yapılan tartışmalar ve görüşmeler israil’in güvenliğini önplana çıkartmaktan ibarettir. Bu son olaylarla bir şey doğrulanmış oldu; israil'in Gazze’de gerçekleştirdiği Erimiş Kurşun Operasyonu’yla başlatılan yeni soykırım olayını hatırlamak yeter.
Filistin güvenliği, Filistin Devleti'nin başkenti olarak Doğu Kudüs ile 1967 öncesi sınırları içinde oluşturulması ve ulusal haklar ve kendi kaderini tayin hakkı şartlarını dışarıda bırakarak, küçük bir özerk-yönetimin limitli tanınmışlığıyla sınırlandırılamaz ve Ürdün Nehri'nin batı kıyısında ve Gazze Şeridi'nde yabancı ülkelerle kuşatılmış bir bölgede basit bir polis yönetimiyle sağlanamaz; aynı zamanda, 194 No'lu Karar'da da belirtildiği gibi, o tüm dünyaya dağılmış ve Filistin nüfusunun yüzde ellisini oluşturan Filistinlilerin ülkelerine dönmesi ve zararlarının tazmin edilmesi şartı da yerine getirilmelidir.
2008’in sonları ve 2009’un başlarında Gazze Şeridi’ndeki katliamlar hakkındaki müdafaayı dinlerken, “Varlığını Genel Meclis’in kararına borçlu bir ülkenin (israil), Birleşmiş Milletler’den çıkan kararlara karşı bu kadar küçümseyici olması inanılır gibi değil”, dedi baba Miguel D’Escoto.
Sayın Bay Genel Sekreter ve tüm dünya halklarının saygıdeğer temsilcileri,
Birleşmiş Milletler’deki bu krizi görmezden gelmenin mümkünatı yoktur. 2005 yılında, yine benzer bir Genel Meclis esnasında, Birleşmiş Miletler modelinin artık yetersiz kaldığını tartışmıştık. Filistin konusundaki tartışmanın ertelenmesi ve açıkça sabote edilmesi de bu durumun bir göstergesidir.
Birkaç gündür, Washington Güvenlik Konseyi’nde Meclis çoğunluğunun alacağı bir kararı veto edeceğini söylüyor: Filistin’in Birleşmiş Milletler tam üyesi olarak yeniden tanınması kararını. Filistin Devleti’nin Tanınması Bildirisi’nde, Venezuela olarak, Bizim Amerika Halkları'nın Bolivarcı ittifakı'nda (ALBA) yer alan diğer kardeş milletler ile birlikte, böylesine haklı bir talebin bu şekilde bloke edilebileceğini açıklama kararı aldık. Bildiğimiz gibi, bu imparatorluk bu ve buna benzer durumlarda çifte standartlarını empoze etmeye çalışmaktadır: Yankilerin çifte standartları Libya’da Uluslararası Hukuka aykırı davranmakta öte yandan israil’in dilediği gibi davranmasına izin vermektedir, böylece siyonist barbarlar tarafından yürütülmekte olan Filistin Soykırımı’nın suç ortağı olmaktadırlar. Edward Said, “israil’in ABD’deki çıkarları, ABD’nin Orta Doğu politikasını israil merkezli bir hale getirmiştir”, diyerek onların bam tellerine basmıştır.
Mahmud Derviş’in unutulmaz şiiriyle sözlerime son vermek istiyorum:
Bu topraklar üzerinde
Bu topraklar üzerinde yaşamaya değecek bir şeyler var.
Bu topraklar üzerinde Doğa Ana var; tüm başlangıçların anası var.
Tüm sonların anası.
Onun adı Filistindi.
Ve hala Filistin.
Doğa Ana: ben bunu hak ediyorum, çünkü sen benim kadınımsın, ben yaşamayı hak ediyorum.
Ona Filistin demeye devam edeceğiz: Filistin yaşayacak ve yeneceğiz! Özgür, egemen ve bağımsız Filistin çok yaşa!
Hugo Chávez Frías
Venezuela Bolivar Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı
ülke petrolünü kendi malı değil tüm ülkenin oldugu haklı görüşünü savunup yıllık petrol karından belli bir payda ülke insanlarına veren sosyalist lider.
Arkadaşlarla aramızda geyik yaparken "Kızıl reis" diye seslendiğimiz önemli insandır. Hastaymış, her ne kadar ben kendisinden çeşitli nedenlerden ötürü pek hazetmesem de abisi olarak gördüğü fidel'in ülkesinde gördüğü tedaviyle umarım sağlığına kavuşacaktır.
Belki dünyanın geneli için çok önemli bir insan değildir ama böyle liderlerin de demokratik yollardan iktidarı eline alabileceği konusunda bir umut ışığıdır.
Bu arada Che'nin katledildiği ülkede Che'nin izinden giden biri olarka iktidara yine demokratik yollarla gelebilen kardeşi Evo morales'e de selam olsun, umarım yoldaşını kaybetmez morales.
2011 mart itibariyle libya'ya yapılan hava saldırısı hakkında açıklaması aşağıdaki gibi olan devlet başkanı:
'CHAVEZ: AMAÇ PETROLÜ ELE GEÇiRMEK
Venezuela Devlet Başkanı Hugo Chavez de, televizyonda yayımlanan açıklamasında, Libya'ya yönelik uluslararası silahlı müdahaleyi eleştirerek, derhal ateşkes ilan edilmesini istedi.
Müdahaleyi "bir ülkenin içişlerine karışma" olarak değerlendiren Chavez, amacın sadece petrolü ele geçirmek olduğunu savundu.
Chavez, "Etkili bir ateşkesin sağlanmasını ve Kuzey Afrika'da yeniden barış yoluna girilmesini istiyoruz" dedi.'
ek: en boktan haberin bile videosunu koyan haberciler bunu niye koymamıştır o da ayrı bir soru. Gerçek Başkan nasıl olur insanlar pek bilmesin demişler herhalde.
hakkındaki revolution will not be televised/inside the coup isimli belgeseli ödevim gereği hatmetmiş bulunuyorum.
Chavez kesinlikle umuttur.
en zengin petrol yataklarına sahip ülkelerden biri olan venezuela'da eşit gelir dağılımı için çabalamaktadır iktidara geldiği günden beri. saygı duyuyoruz el presidente!
yılda bir iki kez iran'ı ziyaret eden kişi. her ziyaretinde ahmedinejat ile birlikte mutlaka bir camiye girer ve bazen uzun süre diz çöküp oturur. genelde cumhurbaşkanlığı yerine ahmedinejat'ın şahsi makamında ağırlanır. peynir, soğan ve lavaştan müteşekkil menüye burun kıvırmaz, yer. iran halkı ile arasında samimi bir sevgi bağı vardır. allah muhabbetlerini arttırsın.
kainat güzellerini yetiştiren toprakların hükümranı, sosyalist lider, devlet adamı, amerikan düşmanı kişidir.
petrol gelirlerini yoksul halkla paylaşması iktidarını sağlamlaştırmıştır. venezualla' nın chp' ye eşdeğer kaymak tabakasının kinini kazanmıştır. the economist hakkında pek iyi şeyler yazmaz.
2008' in sonunda israil' in Gazze' ye yönelik saldırılarının ardından israil ile ülke ilişkilerini kesen devlet başkanıdır.
bugün yaptığı açıklamada ise ' israil ABD için suikast yapan, soykırımcı bir devlet' demiştir.
sosyalist olmamama rağmen sevdiğim adam.en azından ülkesi için çalışmaktadır ve ülkesini sevmektedir. eğer venezuelanın değil de daha büyük bir devletin başbakanı olsaydı şu an dünyanın durumu çok farklı olabilirdi.
emperyalizme kafa tutan dünyadaki ender liderlerdendir. kendisi bir röpörtajında atatürk'ten çok etkilendiğini belirtmekle birlikte ülkesini hızlı bir şekilde refaha kavuşturmak için ulu önderimiz gibi devletleştirme politikasına gitmiştir. helal olsundur.
georghe bush seçimi kaybettiginde bm konseyinde ortaya çıkıp "bu kürsü küf kokuyordu artık temiz kokmaya başladı " diyecek kadar cesur insan. amerikadan hiç bir türlü korkmuyor ve çekinmiyor. söz konusu amerika ise agzına geleni hiç çekinmeden söylüyor. en son bir konuşmasında şöyle bir şarkı seslendirmişti;
"clinton beni sevmez,clinton beni sevmez.
zaten ben de onu sevmem".
Chavez'in Twitter'daki @chavezcandanga hesabı, 250 binden fazla takipçisiyle Venezuela'nın en çok takip edilen Twitter hesabı konumuna yükseldi. Hugo Chavez, kendisine Twitter üzerinden gönderilen mesajlara cevap yazmaları için 200 kişi tuttuğunu söyledi.
ek olarak; Chavez, Twitter'ın büyük bir potansiyeli olduğunu söylemiş ve 'Kapitalist değil, sosyalist değil. Nasıl kullanıldığına bağlı.' demiştir.
başkanlık sistemi'nin iyi bişey olduğunu gösteriyor bu adam. küçücük ülke'nin dünyaca ünlü bir lideri varken, almanya gibi koca bir ülkenin her zaman çok sönük memur zihniyetli şansölyesi olmuştur.
ayrıca ntv kanalının her hareketini takip ettiği lider. bu adam ne yapsa ntv'de haberdir. ntv'nin dandikleştiğinin göstergesidir bu adam. mesela twitter'da ilk mesajını atmış ntv'de haber olmuş. ulan twitter amerikan sitesi, hugo chavez venezüella başkanı size noluyor? neden çalıyorsunuz bizim vaktimizi?
