kimin öldürdüğü arkasında kim olduğu, kimlerin aracılık ettiği bilinmesine rağmen aradan geçen üç yılda katillerine bir şey yapılamamış insan. gördükki bu ülkede öldürüleceği aylar önce belli olan bir insan [gazeteciymiş, ermeniymiş onlar sonraki şeyler ] bu ülkenin en meşhur caddelerinden birinde, herkesin gözleri önünde öldürüldü. öldürüleceğini emniyet valilik, jandarma herkes biliyordu.
böyle bir ülkede islamcı, islamın adaletinden, milliyetçi kavminin yüceliğinden, sosyalist özgürlük ya da emeğin kutsallığından bahsedemez. tek bir şeyden bahsedilebilinir, o da zalimliktir.
öldürülen yazar. sayfalarca yazmayacağım. artık söze gerek yok. öldürdüler lan adamı, öldürenler aramızda, sağımızda solumuzda. adam öldü. öldü adam. adam öldürüldü. katilleri aramızda. katiller hala dışarda. katiller hala yaşıyor. adam kefenlendi. adamın karısı ağladı. çocukları babasız kaldı. haykırmak istiyorum sokaklarda adam öldüüüü diye. bilmem sesimi duyan olur mu?
sanırım bu adamla beraber bizimde onurumuz/gururumuz toprağa verildi.
hocalı da kendi soydaşları tarafından müslüman türk e zulum edilirken buna seyirci kalmış, gazetesindeki köşesinde tek satır dahi yazı yazmamış sevgi kelebeği.
hocalı da katliam yapılırken de gazeteci olan bu şahıs acaba bir tek kelime yazdımı hamile kadınların karınları ermeni askerleri tarafından deşilirken, ya da 10 yaşındaki müslüman türk kızına tecavüz edilirken diye hep merak etmişimdir. araştırdım tek bir satır dahi yok.
öldürülüşünün ardından yapılan eylemleri, hareketlenmeleri tiyatro sahnesi izler gibi izlenilen zavallı adamdır.
ciddi manada kara mizah örneğidir bu adamın öldürülüşü sonrası sergilenen oyunlar. öldürüldüğü gün hafızamın iyi olması yüzünden aklımda. Uyandım, televizyonu açtım, yerde yatan üzeri örtülmüş bir ceset fazla bakmadım ayrıntıya girmedim, geçtim bilgisayarın başına meseneyi açtım, o arada aklıma gelen ilk şey "aha şimdi bütün medya,o, şu, bu Milli devletin, Milliyetçiliğin üzerine gelecek" meseneyi açtım dedim ya hemen bir arkadaş damladı, "olm seninkiler hrant dink'i vurmuş lan faşist diyorum size de kızıyorsun", benzer birçok iletiyle karşılaştım. valla ölümünün üzerinden 1-2 saat geçmesine rağmen gereken oyunun işlemeye başlamıştı.
Ben bile "lan acaba bizden biri mi çıkıp vurdu bu adamı" diye kendi kendime sordum bi ara. Lakin Ahmet türk dururken, bir ton DTPli dururken yazı yazmaktan başka bir iş yapmayan kişiyi kim neden vursun? neden hedef alsın?
sonrasında gelişen olaylarla da kimin ne için yaptığı doğrudan kendini belli etti.
Fethullahçının biri çıkıyor tvye Türklüğe saldırıyor, Liboşun biri çıkıyor tvye türklüğe saldırıyor.
aradan yıllar geçti süper hükümetimiz Ergenekonu bir çırpıda çözüverdi, lakin bir türlü hrant'ın katlini çözemedi.
Çözmek istemedi.
Suçu televizyonlarda ulusalcıların, milliyetçilerin üzerine attılar, ergenekonla bütün ipliklerini pazara çıkarttılar ulusalcıların, milliyetçilerin lakin o kadar derine ulaşan hükümet Hrant'ı çözmedi.
e Hrant'ın öldürülmesinin ardından ortaya çıkan dalga, kimin işine yaradı? KAradeniz insanının milliyetçiliği aşağılandı, Türk insanının milliyetçiliği aşağılandı, oradan Kuvva ruhu aşağılandı, Türk devrimleri aşağılandı, kimi cahil insanımızda aşağılık kompleksi oluşturuldu kimin işine yaradı he?
Valla ne kadar Türk düşmanı fethullahçı, liboş varsa onların işine yaradı.
bu zavallı adamı Fethullahçılar kamuoyu oluşturmak için katletti desek yanılmayız. koskoca paşaları içeri alan fethullahçı hükümet baksanıza çözmemek için ayak sürtüyor bu davayı.
Kaldı ki bu ülkede son zamanlarda işlenen ne kadar faili meçhul cinayet varsa Amerika- fethullahçı işbirliğinin eseridir.
Uğur mumcu'yu katlettiler arapçı siyasal islamcılara olayı ihale ettiler israil ve ülke içindeki bağlantıları çıktı (kim o bağlantılar acabaa), Ahmet Taner Kışlalı'yı katlettiler onun savunduklarını bugün kimlerin yıkmak istediği ortada, onun ihalesini de arapçılara yolladılar, Necip hablemitoğlu'nu katlettiler Fethullahçıların tehlikesini ve işbirliği yaptıkları vakıfları ortaya sermişti onu da Ergenekon'a ihale ettiler.
şimdi de çıkmışlar öldürdükleri hrant'ın ardından pis pis Türklüğe saldırıyorlar, pis pis Hrant'ı andıklarından dem vuruyorlar.
Türk kimliğini aşağılayacaksam ben neden bu ülkede yaşıyorum ki? Gider uzaktan aşağılarım. Başıma da bu belalar gelmez. Türklüğü aşağılamak suçlaması, alnıma sürülmüş bir kara lekedir. Benim için bu dünyadaki en büyük suç ırkçılıktır. Eğer ben Türklüğü aşağılamışsam, yaptığım ırkçılıktır. Bu lekeyle nasıl yaşarım? insan aşağıladığı biriyle nasıl yan yana yaşar?... Hrant DINK
bugün ölüm yıldönümü. bugün umuda sıkılmış kurşunların yıldönümü.
ermeni asıllı olup bu ülkede yaşayan Hrant Dink bu ülkeye en milliyetçiyim diye geçinenlerden,bu ülkenin en çok menfaatini istediğini söyleyenlerden daha çok hizmet etmiştir.Ermeni diasporasının karşısında barışı ve kardeşliği savunmuştur. fakat ne yazıktır ki barışı, özgürlüğü, demokrasiyi isteyenlere hep (bkz: tü kaka)gözüyle bakılmıştır bu ülkede.
çok yaşadık umuda, ışığa, aydınlığa kurşun sıkılmasını.
atık yeter değil midir, artık bitmeli değil midir bu kavga, tükenmeli değil midir bu savaş!
''ruhun şad olsun Hrant sen ve senin gibi düşünen yiğitlerin''
cinayetinin hâlâ aydınlatılmamasında hükümetin payı vardır. ama bu ergenekoncuların maşalığını yapanları, onun "türklüğe hakaret"ten yargılanması sırasında her türlü iğrençliği sergileyen ulusalcı, faşist, kafatasçı "avukat" ve mafyatik asker bozuntularının fail koltuğundaki yerlerini sarsan bir durum değil.
devlet gözetiminde katillerle dolu bir arenada hedef tahtasına oturtuldu hrant abi. onu türklüğe hakaretten mahkum eden ve bunu sadece ona garezi olduğu, onun ermeni olmasından dolayı yaptığı aşikâr olan gukukçular paklanmıyor, bilakis fail koltuğunun kenarında pis pis sırıtıyorlar hâlâ.
3 bilirkişi, 3 öğretim üyesi rapor verdi "burada hakaret falan yok" diye, buna rağmen mahkum ettiler onu türklüğe hakaretten! türklüğe hakaret eden sizlersiniz asıl, türklüğü bu hale getiren, bizi dünyanın en vahşi konumuna hapseden sizler ve sizlerin emperyalist eziklik kokan türklük tahayyulünüz.
bir gün, katillerin alkışlandığı değil, onurlu insanların sokaklarda ölüm korkusu ile yürümediği bir gün, işte o gün türklük yücelecek ve biz de insan gibi insanların çoğunlukta olduğu bir ülkede yaşıyor olacağız. tabi o zamana kadar yok edilmezsek!
19 ocakta katledilen yazar.'güvercin tedirginliği yaşıyorum ama bu ülkede güvercinleri öldürmezler'deyip nasıl da yanıldıgını kanıtlamıştır 19 ocak'ta.ve n yazıkki hrant 3 yıl önce düştüğü kaldırımda yatıyor hala..
ülkemdeki entellektüel görünmeye çalışan embesillerin ermeni olma sebebi, vurularak öldürülmesiyle kimilerinin gözünde kahraman olmuş süper ermeni !
mesela şimdi aklıma geldi de bugün bu adama kahraman gözüyle bakanlara 'hrant dink'in en önemli eseri nedir?' , 'hrant dink bu ülkeye ne katmıştır?' mivalinde sorular sorsak yüzde kaçı bir cevap verebilir? hatta aralarından kendisinin mesleğini bilmeyenler bile çıkabilir mi?
19 ocak'ta katledilmiş aydın, gazeteci. sizden olmayanı öldürerek ne vatansever olunur ne vatanınıza, ülkenize birşey kazandırabilirsiniz. nihat genç, sanırsam mhp'lilerin de az da olsa sempati duydugu bir adamdır, diyor ki; 'ne yaparsam yapayım hrant dink kadar vatansever bir insan olamam.'
yabancı düşmanlığı, azınlıklara düşmanlık, diğer dinlere düşmanlık yani faşizan düşünce, ancak ve ancak kuş beyinlilerin ve efendilerinin bir sözüyle havlayabilecek provakatör oyuncaklarının düşünceleridir. bir insanı öldürebilirsiniz, ama bir fikri öldüremessiniz.
bir yer altı filminde küçük bir rolüm var,
öldürülen bir adamım oysa bir hikayem var.
siyahlar ve beyazlar herkes için başka doğru var.
doğrudan vurulmuş bir adamım oysa yanlışlarım var.
ve özgürlük sırtından vurulmuş yerde yatıyordu
kurşungeçirmez yelekleri vardı,
ben çıplak yaşarken.
fikrime barut kokusu sokuldu.
medeniyeti ararlarken.
ve özgürlük sırtından vurulmuş yerde yatıyordu...
(bkz: redd özgürlük sırtından vurulmuş)
binler değil, onbinler, yüzbinler, milyonlar ayağa kalkmalıdır. katilleri koruyanlar hesap versin diye haykırmalıdır insanlar. ta ki onlar rahat koltuklarında purolarını rahat rahat içip sokaklarda toplanan vicdanlı insanlara gülmeye son verinceye kadar sokaklar inlemelidir. aksi takdirde yeni hrantlar ölecektir.
hrant abi, hrant ahparig... bugün aramızdan alınışının üçüncü yılı, ancak acımız ilk günki kadar taze. bugün bana verdiğin kitabı aldım yine elime, çevirdim sayfalarını. sonra taksim'de sevenlerinle buluştuk, adalet için, senin için yürüdük istiklal caddesi'nde meşalelerle. gözlerimi yaşarttı yüzlerce insanın -1 derecede kar yağışı altında umuda yürümeleri. ama üzülüyorum, yanlış anlaşıldığın için; üzülüyorum, devlet eliyle ölüme terk edildiğin için; üzülüyorum, gazeteci katillerinin kahraman ilan edildiği bir ülkede yaşadığım için; ve üzülüyorum; bu ülkeyi ve bu ülkenin insanını senin kadar çok sevemediğim için...
söyleyecek o kadar çok şey var ki, keşke geri gelsen be abi, çok özledik seni...
varlığında bu kadar kişi tarafından bilinen biri değildi. dink deseler akıllara "dick" gelirdi de dink gelmezdi.
şimdi dillerde işte. bir kaldırıma uzanmak bir kurşunla, dillere de düşürüyor işte. herkes önemini başka herkeslerden öğreniyor. kulaktan kulağa yayılıyor kulaktan dolma bilgiler. iyi adammış bile değil onun cümlesi. onun cümlesi şimdi iyi adamdı. bu kadar sahte sulara düşürüldü şimdi o.
evet belki yoktan da, hiçten de iyi bu hal. ama içini dolduramıyoruz ki. doldurabilsek, anlayabilsek, adil olabileceğiz belki. adaleti görebileceğiz. ama...
eksikliğini hiissediyoruz kuşkusuz. ama içten içe değil. kaçımız farketmişti ki varlığını, yokluğunu hissedebilelim.
böyle insanlar var işte bu ülkede tanınmayan-bilinmeyen ama ülke için çırpınan. sonra da bir güvercin gibi boynu bükülen.
özgürlük için sanırım en başta biz'i daha iyi tanımalıyız, içten içe.
yazar üslubunu kullanarak, kelimelerle oynayarak değilde keşke o ünlü yazısını açık, açık yazsaymış. düşünemedi o çok sevdiği ülkesindeki kalın kafalı yaratıkları. o kadar acizlerki okumaktan üşendiler, sadece gördükleri iki kelimeyle bir insanın canına kıydılar.
eğer bu vatanseverlikse ve bunu kabul edenler varsa, daha ne denilir ki onlara. arkadan kalleşçe ve korkakça kurşun sıkmaksa, bu ülkeyi, bu vatanı korumak, aman bırak dokunma kalsın.
sizlersiniz pkk'lı piçlerden farksız olanlar, sizlersiniz bu ülkeyi bütün cihana rezil eden ve sizlersiniz bu ülkede zehirli kanın olmasının sebebi.
hakkında ne söylesem, ne yazsam bilemediğimdir. çünkü biliyorum ki; ne söylesem eksik, ne yazsam yetmez. en çok içimi acıtan da, 'biliyorum, bu ülkede güvercinlere dokunmaz insanlar' demiş olması, bu kadar güveniyordu bu ülkeye, yazık. dokunurlar be kardeşim; dokunurlar, sonra da katilleriyle fotoğraflar çektirip, olayın üstünü kapatmaya çalışırlar. 3 yıl geçti, sonuç yok. istenirse açığa çıkarılmaz mı her şey, çıkarılır elbet, ama istemezler. onlar için ölen 'şerefsiz bir ermeni'dir sadece. türk'e hakaret etmiş, kanı kirli demiştir. yasin'ler, fatih'ler de türklük onurunu kurtarmışlardır tabii. yazık, yazık ki; hrant dink'in asıl katilleri görmezden gelinirken, 'vatan satsa bir kişi, anında biter işi' diyenler hala ellerini kollarını sallaya sallaya gezebiliyorlar. hakikatten yazık.
ama olsun, biz yine de söylemeye devam edelim; 'katillere inat, hala kardeşimsin hrant!'
