Büyük konuşmak istemem ama benim olamayacağım insandır. Bir extrovert olarak geldik şu dünyaya ne yapalım. Arkadaşlarımı da onlarla eğlenmeyi/ gezmeyi dolayısıyla yaşamayı seviyorum.
birçok sebebi olabilir, insanlarla anlaşamayabilir, güvenmeyebilir, sorunları vardır, insanlar sahte geliyordur, asosyaldır, veya sahicidir, bana kalırsa en doğrusu az insandır. güvenilir, iyi sağlam 2 3 dost yeterlidir. fazlasının bazen aksilikleri veya kötü getirileri oluyor, ama arkadaşı olmayan insanlar olabilir, bu son derece normal bir durumdur.
Yalnizligi seven, gercek dostluk denen kavramin bu ahir zamanda bitmiş olduğunu anlamış insandır. Sığınağı kendisidir, inandığı şeylerdir. Birinin sahte tesellisine, yalan sevgisine ihtiyacı yoktur. Hâlinden memnundur ve mutludur.
Zamanla herkes bir yere dağıldı, onlanlar da kendine yeni yollar çizdi. Kimi bize kazık attı, kimi kullandı. Tek bir tane bile arkadaşım yok. Evet çok kötü. Sevgisizlikten çürüyen biseye döndüm.
zaten sana uyan, kafa dengi birini bulursan arkadaş olursun, diğer türlü zorlamaya gerek yok. arkadaş edinmek için kendini sevdirmeye, olmadığı biri gibi görünmeye çalışma, sosyal şaklabanlık yapma. asıl olmaması gereken budur.
yediğin bir kazığın acısı, yaşadığın tüm tatlı hatıralara galip geliyor. ve tekrar bir araya gelecek mideyi de kendinde bulamıyorsun açıkçası. kopup giden bazı şeylerin telafisi olmuyor. bir süre sonra bu sorunu bütün arkadaşlarınla yaşıyorsun. ve makul olanı seçip kendini yalnızlığa bırakıyorsun.
