herkes gider. insanın kendine bile tahammülü yokken. herkesin gitmesi kadar normal hiç ama hiç bir şey yoktur.
denizin üstünde sektirdiğin taş gibi gider hem. hem öyle bi giderler ki kadehten damlamayan son damla gibi.
son maçtan yatan kupon gibi. belki şekeri bitmiş bi sakız olabilir.
öyle böyle giderler.
gözlerindeki ışığı alıp giderler.
giderler anam babam.
sessizliğin içinde
bi tahta sesi kadar tok
yabancı
sen kalır
sana.
herkes gibidir herkes.
sabaha uyanırken geceden giderler.
bu gezegenin hatta evrenin devinimi.
gitmek üzerinedir.
herkes gider. ama insanların kendi hayatında ki herkesi olur bir de. bu herkeslerinizi gitmeyecek kişilerden seçmeye gayret edin. zor evet ama. giden siz olmayın. gidip , tekrar dönecekleri kişi siz olun. biliniz ki iyiler kaybetmez, kaybedilir.
