Bunu beceremeyen tek insan benim galiba. Özel günler dışında genelde bir şeyleri düzeltmek için hediye alınır diye biliyorum. Yani en azından çevremdeki insanlar öyle yapıyor. Ben herşey yolundayken azcık daha mutluluk için hediye alıyorum ama sonra aramız bozuluyor sırf bu konudan. Bilemiyorum sözlük. ben parka kaydıraktan kaymaya gitsem çocukluk yasaklanacakmış gibi hissediyordum artık.
beceremediğim yegane şey. olağanüstü kararsızlığım ve mükemmelliyetçiliğim yüzünden aylar öncesinden ne alacağım hususunda düşünmek zorunda kalırım. hoşlaşmadığım olay.
Küçük daha. Belki yaşı 5_6 filan. Adını bilmiyorum. Selin abla var burada, kavala mahzende. Onun kızını geçen sene görüp çok sevmiş ve birkaç takı almış idim. Yine aldım. Şimdi yanına gideceğim.
Ben sevgilisini hediyeye bogan kadinlardanim. O mutlu olunca mutlu oluyorum cunku.
Ama samimi kiz arkadaslarima da sik sik surprizler yaparim. Onlar benim canim cunku.
Ne bilim benim kizlara kolyeler mi hediye etmedim, yuzukler kupeler mi hediye etmedim, zevklerine uygun kitaplar mi hediye etmedim, kiyafwtler mi hediye etmedim, bazen dostluk ustune onlara mektuplar mi yazmadim.
Tabi ki sevgili cok cok kiymetli.
Ama benim icin samimi kiz arkadaslar da cok kiymetli.
Iki tarafin yaris halinde olmasina da gerek yok bence. Ayri kategorideler cunku;)
benim 2-3 tane samimi kiz arkadasim, annem ve annenem var.
hayatimin sihirli kadinlari.
anneler gunu icin "dunyayi varligiyla guzellestiren disil enerji, kutlu olsun" notuyle replika parfum almayi dusunuyorum.
su sira cok cok kisitli bir butceyle yasiyorum. ıki hafta haslanmis yumurta yiyip yapicam bunu.
sihirli kadinlarim hep mutlu olsunlar yeter ki! kalp.
