“Baba, bunca sene yaşadın, bana hayata dair bir şeyler söyle; nasıl yaşamak lazım, ne yapmalıyım?” Babam, bir süre düşündükten sonra, içimi sızlatan bir cevap vermişti: “Gece yarısı ıssız bir tarladan tek başıma geçip gitmiş gibiyim
oğlum!” https://galeri.uludagsozluk.com/r/1516063/+
tamamen başkaları için yaşamak mutsuz ediyormuş. önce " ben" demeli, kendine yatırım yapmalı, ideallerinin peşinde koşmalıymışsın. çünkü sen mutlu değilsen, kimseyi mutlu edemezmişsin. aksi halde " ben kimim" sorusunun cevabı çok canını yakıyor, keşkelerle boğuşuyormuşsun. sonra böyle mış lı muş lu cümleler kurup...
- tek basina yasamayi, kimseye muhtac olmamayi ögretti.
- hasta olursun en yakinindaki insanin caresizligini gösterir.
- en cok ihtiyac duydugun ve hic ummadigin kisinin seni yüz üstü birakip gidebilecegini gösterir.
- armut piş, agzima düs olayinin olmadigini; amacina savasarak, cabalayarak ulasabilecegini ögretir.
- aslinda hayatin gecmisten günümüze kadar acimasizligini degistirmedigini, sadece biz insanlarin toz pembe gözlüklerle hayata baktigini ispatlar. öyle bir tokat atar ki; o tokat o toz pembe gözlükleri firlatip kirar. gercekle yüz yüze kalirsin.
- hayatin gercekten güzel oldugunu, mücadele esnasinda kesfetmeyi ögretir ve ufacik seylerden büyük mutluluklar duymaya baslarsin.
kisacasi; hayatin zaman oldugunu ve zamanin (hayatin) ögretici oldugunu ögrendim.
Arkadaşlar ister katılın ister katılmayan ama cidden durum bu. Değer verip,merhamet gösterip severseniz yüzünüze bakmazlar ama Kötü olduğunuz zaman peşinizden dört dönerler.
içine atmanın iyi bir şey olmadığını, açık açık konuşmanın gerekli olduğunu öğrendim. öğrendim ama uygulamada hala eksiklerim var. ve her geçen gün insan, bir şey öğrenir. insan 7'sinde ne ise 70'inde odur lafı, öğrenememekten geçiyor bence. yoksa böyle bir şey denmesi mantıksız olmalıydı aslında.
Her şey ve herkes geçip gidiyormuş. Zamanın kendisiyle birlikte götürmediği tek şey kendimiz ve gerçekten de zamanla her şey geçiyormuş. Geçiyormuş da, boşa geçen zamanın çaldıkları geçmiyormuş.
