ailemiz Allah'a şükür varlıklı aile. babam hayatın zorluklarını öğren diye beni oraya buraya çalışmaya gönderirdi. iyi ki de göndermiş. neyse, ben keyfi 3 5 kuruşa çalıştığım o yerlerde insanların benim küçümsediğim parayla evlerini geçindirmeye çalıştığını gördüğümde, hayatın acımasız olduğunu anlamıştım.
Vallahi bizi üzen onların şehid olması değil, aksine seviniyoruz çünkü şehadet makamına ulaşıyorlar.
Bizi üzen, kâfirler yüzünden böyle güzel insanların aramızdan ayrılıyor olması..
işten çıkartılmak,
ve ailenin siz onlardan ayrıldığınızda eski havası olmamasıdır. artık herkesin hayatından kendisi sorumludur. ama size koyan yalnızlık hissidir.
deli gibi sevdiğin, aşkından yandığın, bir zamanlar senin olan yıllarını geçirdiğin kızın şuan iyi olup olmadığından bile zerre kadar haberinin olmaması... kimle nerede bilmemen... acı veriyor gerçekten... bu aşk çok boktan bir şey be heh...
